Wśród ciemności szatan sieje na roli Bożej kąkol. Konieczne jest oddzielenie tego chwastu. Bóg czeka jednak do czasu żniwa, to jest do Sądu Ostatecznego, na którym oddzieli złych od dobrych. W przypowieści Chrystus nazywa Boga ojcem rodziny. Do tej ojcowskiej dobroci odwołujemy się w dzisiejszej kolekcie. W poczuciu winy składamy przebłagalną ofiarę i prosimy, aby Bóg sam kierował naszą chwiejną wolą. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela pozostała po Objawieniu
Archiwa kategorii: Z kalendarza liturgicznego
Z kalendarza liturgicznego: 4 listopada – św. Karola Boromeusza
Św. Karol urodził się w Mediolanie w 1538 roku. W dwudziestym trzecim roku życia został mianowany kardynałem i arcybiskupem Mediolanu. Współpracując ze swoim wujem papieżem Piusem IV doprowadził do końca Sobór Trydencki. Uchwały tego soboru gorliwie wprowadzał w swojej diecezji. Zorganizował pierwsze seminarium duchowne, odbył 16 synodów, niestrudzenie wizytował diecezje. Hojny dla ubogich, w czasie zarazy oddał im wszystko, nawet własne łóżko. Osobiście prowadził procesje pokutne, idąc boso w zgrzebnym worze i dźwigając ciężki krzyż. Zmarł 3 listopada 1584 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 4 listopada – św. Karola Boromeusza
Z kalendarza liturgicznego: 2 listopada – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
Obchód Dnia Zadusznego zainicjował w 998 r. św. Odylon (☩ 1048) – czwarty opat klasztoru benedyktyńskiego z Cluny (Francja). Praktykę tę początkowo przyjęły klasztory benedyktyńskie, ale wkrótce za ich przykładem poszły także inne zakony i diecezje. W XIII w. święto rozpowszechniło się na cały Kościół Zachodni. W wieku XIV zaczęto urządzać procesję na cmentarz do czterech stacji. Piąta stacja odbywała się już w kościele, po powrocie procesji z cmentarza. Przy stacjach odmawiano modlitwy za zmarłych i śpiewano pieśni żałobne. W Polsce tradycja Dnia Zadusznego zaczęła się tworzyć już w XII w., a z końcem wieku XV była znana w całym kraju. W 1915 r. papież Benedykt XV, na prośbę opata — prymasa benedyktynów zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł odprawić trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych zmarłych i według intencji Ojca Świętego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2 listopada – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
Z kalendarza liturgicznego: 1 listopada – uroczystość Wszystkich Świętych
Oprócz świętych, którym poświęcono osobny dzień w roku kościelnym, w niebie przebywa niezliczona rzesza wybranych «ze wszystkich narodów i pokoleń, i języków», ze wszystkich stanów i zawodów (lekcja). Dzisiaj Kościół oddaje cześć tym wszystkim, którzy weszli już do chwały niebieskiej, a dzieciom swoim pielgrzymującym jeszcze na tej ziemi wskazuje drogę, która ich starszych braci zawiodła do świętości (ewangelia). Uroczystość ku czci Wszystkich Świętych obchodzono na Wschodzie już w IV w. Na Zachodzie zbiorowy kult świętych rozpoczął się od poświęcenia dawnego Panteonu na kościół Matki Bożej i wszystkich świętych męczenników w dniu 13 maja 608 r. W następnym wieku zmieniono tytuł świątyni na kościół Matki Bożej, męczenników i wszystkich sprawiedliwych. Wreszcie w roku 835 papież Grzegorz IV wyznaczył dzień 1 listopada na uroczystość Wszystkich Świętych. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 1 listopada – uroczystość Wszystkich Świętych
Z kalendarza liturgicznego: święto Chrystusa Króla
Chrystus jest Królem wszechrzeczy, ponieważ jest Synem Bożym i Odkupicielem ludzkości. Jego nauka jest podstawą ładu w życiu ludzi. Dzięki jej spełnianiu może zaistnieć «królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju» (prefacja). Święto Chrystusa Króla, ustanowione przez papieża Piusa XI w 1925 roku, obchodzi się w ostatnią niedzielę października, bezpośrednio przed uroczystością Wszystkich Świętych i Dniem Zadusznym, aby uwydatnić zjednoczenie się w Chrystusie trzech części Jego Królestwa: Kościoła walczącego, triumfującego i cierpiącego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: święto Chrystusa Króla
Z kalendarza liturgicznego: 28 października śś. Szymona i Judy Tadeusza
Św. Szymon miał przydomek Zelota — Gorliwiec, ze względu na gorliwość w zachowywaniu Prawa Mojżeszowego. Przynależność jego do stronnictwa zelotów jest wątpliwa. Św. Juda Tadeusz, brat Jakuba Młodszego, był krewnym Pana Jezusa. Jest autorem listu zaliczonego do ksiąg Nowego Testamentu. Wierni wzywają go jako orędownika w sprawach beznadziejnych. Według tradycji obaj Apostołowie początkowo głosili Ewangelię oddzielnie, Św. Szymon w Egipcie, a Św. Tadeusz w Mezopotamii. Później spotkali się w Persji i tam ponieśli śmierć męczeńską. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 28 października śś. Szymona i Judy Tadeusza
Z kalendarza liturgicznego: 26 października – św. Ewarysta
Św. Ewaryst, został jednogłośnie obrany papieżem po śmierci Anakleta I. Za panowania Trajana w 109 roku został skazany na śmierć. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 26 października – św. Ewarysta
Z kalendarza liturgicznego: 25 października – śś. Chryzanta i Darii, Męczenników
Święci Chryzant i Daria zostali umęczeni w Rzymie. Gdy w początkach IV wieku w rocznicę ich śmierci grupa chrześcijan zebrała się przy ich grobie na Mszę świętą, została zasypana przez pogan kamieniami. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 25 października – śś. Chryzanta i Darii, Męczenników
Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Przez Chrzest święty Chrystus rozpoczął dzieło uświęcenia naszych dusz. Życie nadprzyrodzone winno się nieustannie rozwijać «aż do dnia Jezusa Chrystusa», to jest do dnia sądu Bożego nad nami. Kościół modli się o nieustanny wzrost świętości dla wszystkich swoich wyznawców (lekcja). Zdając sobie sprawę z win, które ich obciążają, odwołuje się do miłosierdzia Bożego (antyfona na wejście) i wyprasza sobie łaskę dobrej modlitwy, która zostałaby wysłuchana (antyfona na ofiarowanie). W ewangelii Chrystus uczy nas, że nie ma sprzeczności między obowiązkami wobec ojczyzny ziemskiej i Boga. Chrześcijanin winien spełniać obowiązki wobec państwa, ale musi pamiętać, że na własnej duszy nosi wyciśnięte podobieństwo Boże i do Boga ma wrócić. W życiu doczesnym człowiek wraca do Boga przez ofiarę, ostatecznie wróci przez śmierć i zmartwychwstanie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 21 października – bł. Jakuba Strzemię
„Duch Święty nad nim, a Pan pomazał go, aby opowiadał cichym Ewangelię”. Najpierw jako zakonnik Braci Mniejszych, następnie jako biskup lwowski, odznaczał się gorącym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i do Najświętszej Maryi Panny oraz gorliwie nawracał na pół zdziczały lud. Zmarł w roku 1411. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 21 października – bł. Jakuba Strzemię