Archiwa tagu: 1/2021

Arkadiusz Miksa – Polityczny mord na Krzepkowskim. Komu w III RP przeszkadzał endecki solidarnościowiec?

Upadek PRLu i powstanie III RP nie zakończyło ery politycznych mordów w Polsce. Okrągłostołowy układ skutecznie eliminował tych, którzy mimo jego upomnień jawnie głosili prawdę o układzie, który wytworzył się na zgliszczach nieboszczki partii. Mija właśnie ćwierćwiecze od mordu, nierozliczonego mordu, na jednym z tych, którzy za dużo w duchu narodowym pisali, za dużo w duchu narodowym mówili. Mija 25. rocznica nierozliczonego zabójstwa Andrzeja Krzepkowskiego. Czytaj dalej Arkadiusz Miksa – Polityczny mord na Krzepkowskim. Komu w III RP przeszkadzał endecki solidarnościowiec?

Jan Szałowski – Rocznica odrażającego cesarstwa

Niemalże 40 lat temu, a było to w sierpniu 1981 roku, miałem okazję obejrzeć, niestety tylko dość pobieżnie, niezwykle rozbudowaną wystawę czasową w ówczesnym Berlinie Zachodnim o frapującym tytule „Prusy. Próba bilansu.” Już w wejściu oferowano katalog wystawy, cztery tomy w cenie chyba 40 marek lub nawet więcej. Zadowoliłem się pomniejszą publikacją omawiającą poszczególne sekcje wystawy. Wybór miałem ograniczony. Były trzy wersje po angielsku, francusku lub po turecku. Zwłaszcza ta trzecia oferta językowa była frapująca, ale zdecydowałem się na wersję w języku francuskim. Czytaj dalej Jan Szałowski – Rocznica odrażającego cesarstwa

Arkadiusz Miksa – W rocznicę śmierci Dmowskiego

Roman Dmowski, człowieka którego wielkość i format zamiast przygasać i zacierać się w ludzkiej pamięci, w raz z kolejnymi rocznicami jego śmierci, to rośnie bo zdajemy sobie sprawę, zwłaszcza dziś, na politycznej pustyni mężów stanu, że była to postać na wskroś wyjątkowa. Myśl polityczna tego człowieka dotycząca Polski, Europy i świata jest wciąż nad wyraz aktualna i żywa. I choć nie ustrzegł się błędów w ocenie sytuacji czasów sobie współczesnych jak przyszłych (w końcu był tylko człowiekiem), w bogatej jego spuściźnie intelektualnej odnaleźć możemy wskazówki, rady i przesłanie dla Polski A. D. 2021. Chciejmy tylko częściej do nich sięgać i stosować je w codziennym życiu tak jednostkowym jak i zbiorowym. Czytaj dalej Arkadiusz Miksa – W rocznicę śmierci Dmowskiego

Ronald Lasecki – „Wyzwolenie” czy „nowa okupacja” – w rocznicę 17 stycznia

Przypadająca na 17. stycznia rocznica zajęcia Warszawy przez wojska radzieckie dała okazję do kolejnej odsłony odbijającej się corocznym echem dyskusji, czy wydarzenie to wspominać powinniśmy jako „wyzwolenie” czy jako „początek nowej okupacji”. Kwestia ta nie jest zresztą przedmiotem kontrowersji jedynie w szeroko pojętym ruchu narodowym, bo w ubiegłych latach ze strony wielu świadków tamtych wydarzeń spotkałem się z krytyką „polityki historycznej” IPN, której zarzucali oni fałszowanie historii i pamięci historycznej. We wspomnieniach moich rozmówców nadejście Armii Czerwonej zapisało się bowiem jednoznacznie jako wyzwolenie i ubolewali oni, że im wydarzenia te stają się odleglejsze w czasie i im mniej ich świadków pozostaje przy życiu, tym popularniejsza staje się interpretacja przeciwna. Czytaj dalej Ronald Lasecki – „Wyzwolenie” czy „nowa okupacja” – w rocznicę 17 stycznia

Kamil Waćkowski – Konfederacja i Machiavelli

Wybitny włoski myśliciel Nicolo Machiavelli napisał dzieło pt. „Książę”, w którym postawił tezę, że łatwo jest podbić Francje, ale trudno ją utrzymać, natomiast Imperium Osmanów trudniej podbić, ale łatwo utrzymać (praca była pisana przed destrukcyjnym dla Imperium Osmanów tzw. „Sułtanatem Kobiet”). Podobną analogię można zastosować do elektoratu konserwatywnego i liberalnego w Polsce. Elektorat liberalny można łatwo zdobyć a trudno utrzymać, natomiast elektorat konserwatywny trudniej zdobyć, ale łatwiej utrzymać. Jesienne i zimowe wydarzenia polityczne były szansą dla Konfederacji na przejęcie większości konserwatywnego elektoratu konserwatywnego PIS-u, niestety totalnie zaprzepaszczoną przez jej liderów. Czytaj dalej Kamil Waćkowski – Konfederacja i Machiavelli

Ronald Lasecki – Nie będzie żadnej ochrony życia

Obsadzony przez nominatów PiS trybunał Julii Przyłębskiej opublikował po trzech miesiącach zwłoki uzasadnienie do wyroku z 22. października ubiegłego roku zawierającego orzeczenie o niekonstytucyjności aborcji eugenicznej, czyli mordowania ludzi w stadium prenatalnym ze względu na śmiertelną chorobę lub ciężkie uszkodzenie ciała. Od czasu masowych wystąpień po ogłoszeniu wyroku, analitycy i dziennikarze powołujący się na wewnętrzne źródła w PiS podkreślali, że warunkiem opublikowania wyroku w „Dzienniku Ustaw” miało być takie jego uzasadnienie, które umożliwiałoby partii Jarosława Kaczyńskiego de facto utrzymanie „kompromisu aborcyjnego” z 1993 r. Czytaj dalej Ronald Lasecki – Nie będzie żadnej ochrony życia

Kamil Klimczak – Spektaklu aborcyjnego ciąg dalszy

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego zapadły w październiku 2020 roku i uchylający jedną z trzech przesłanek dokonania legalnej aborcji w Polsce spowodował gwałtowne i liczne manifestacje środowisk lewicowych, zbierających się pod znakiem błyskawicy Strajku Kobiet i atakujących nie tylko biura partii rządzącej, ale też kościoły. Protesty po jakimś czasie się wypaliły, ale wyroku nie opublikowano. Dopiero po trzech miesiącach rząd postanowił opublikować wyrok i po raz kolejny otworzyć puszkę Pandory. Dlaczego ten spektakl podzielono na dwa akty? Czytaj dalej Kamil Klimczak – Spektaklu aborcyjnego ciąg dalszy