Archiwa kategorii: Z kalendarza liturgicznego

Z kalendarza liturgicznego: 9 października – bł. Wincentego Kadłubka

Błogosławiony Wincenty Kadłubek urodził się w Krawowie, w powiecie sandomierskim. Pochodził ze znakomitego rodu Projaów, herbu Róża. Od dzieciństwa jaśniał świętością. Leszek Biały wybrał go na posła, aby towarzyszył córce jego Salomei na dwór węgierski. Po śmierci biskupa Pełki został biskupem krakowskim. Był pasterzem wedle serca bożego i ojcem ubogich, ale wzgardził zasczytami świata. Usunął się do klasztoru Cystersów pod Jędrzejowem, gdzie czas wolny od obowiązków zakonnych poświęcał na pisanie dzieł uczonych. Zmarł tamże w 1223 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 9 października – bł. Wincentego Kadłubka

Z kalendarza liturgicznego: 19. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Wszyscy ludzie są zaproszeni przez Boga na wieczyste gody Jego Syna z odkupioną ludzkością. Wezmą w nich udział tylko ci, którzy dojdą do bram wieczności odziani w godową szatę łaski uświęcającej, którą otrzymaliśmy na Chrzcie św. Zachowanie tej szaty przekracza ludzkie siły. Zbyt często ulegamy złudzeniom, że można się zbawić dzięki własnym wysiłkom. W ciągu dzisiejszej Mszy św. Kościół wielokrotnie nam przypomina radosną prawdę, że Bóg nas prowadzi, obdarza łaską i zbawia. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 19. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: 1 października – bł. Jana z Dukli

Bł. Jan urodził się w Dukli w 1414 roku. Studiował na uniwersytecie w Krakowie. Następnie 3 lata żył jako pustelnik w lasach koło Dukli. Za radą św. Jana Kantego wstąpił do zakonu Franciszkanów i wyświęcony na kapłana pracował w rozmaitych klasztorach Małopolski. Pod wpływem św. Jana Kapistrana przeniósł się do Bernardynów. Jako bernardyn działał w Krakowie, Poznaniu i Lwowie, gdzie nawrócił wielu schizmatyków. Zmarł we Lwowie 29 września 1484 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 1 października – bł. Jana z Dukli

Z kalendarza liturgicznego: 30 września – św. Hieronima

Św. Hieronim urodził się w Dalmacji około roku 340. Rodzice wysłali go na studia do Rzymu. Tam przyjął chrzest z rąk papieża Liberiusza. Odbył podróż do Galii, po czym udał się do Syrii, gdzie prowadził życie pustelnicze studiując Pismo św. i języki wschodnie. W Antiochii przyjął święcenia kapłańskie. W latach 382 – 384 był sekretarzem i doradcą papieża Damazego. W roku 385 udał się do Betlejem i pozostał tam do śmierci. Pod jego opieką powstały w Betlejem cztery klasztory. Św. Hieronim przełożył Pismo św. na język łaciński. Jego przekład został przyjęty jako tekst urzędowy Kościoła Zachodniego. Napisał również komentarze do wielu ksiąg Pisma św. oraz zwalczał współczesne mu herezje. Zmarł w roku 420. Jest jednym z czterech wielkich Doktorów Kościoła Zachodniego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 30 września – św. Hieronima

Z kalendarza liturgicznego: 28 września – św. Wacława

Św. Wacław urodził się około roku 907 jako syn księcia czeskiego Wratysława I. Został wychowany po chrześcijańsku przez swoją babkę św. Ludmiłę. Po śmierci ojca, mając osiemnaście lat, objął rządy. Starał się gorliwie o rozkrzewienie chrześcijaństwa, popierając misjonarzy i dając przykład życia chrześcijańskiego. Był hojny dla ubogich i brał w opiekę prosty lud. Wywołało to opozycję możnowładców, na czele której stanął jego młodszy brat Bolesław. Zaprosił on Świętego na ucztę i po niej zamordował go u bramy kościoła 28 września 929 roku. Relikwie spoczywają w katedrze praskiej. Św. Wacław jest patronem Czech i katedry krakowskiej. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 28 września – św. Wacława

Z kalendarza liturgicznego: 27 września – śś. Kosmy i Damiana, męczenników

Święci bracia Kosma i Damian ponieśli śmierć za wiarę w Azji Mniejszej z początkiem wieku III. Według Tradycji byli lekarzami i bezinteresownie leczyli ubogich. Imiona ich wymienia się w kanonie Mszy świętej. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 27 września – śś. Kosmy i Damiana, męczenników

Z kalendarza liturgicznego: 18. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Gdy zaczyna się jesienne zamieranie przyrody, Kościół kieruje naszą myśl ku życiu wiecznemu. Świątynia, w której się gromadzimy, jest symbolem nieba — domu Bożego, dlatego idziemy do niej z radością (ant. na wejście, graduał). Tu otrzymujemy pouczenie o prawdach Bożych oraz przyjmujemy sakramenty, przygotowujące nas na dzień przyjścia Pańskiego (lekcja). W sakramencie Pokuty Chrystus oczyszcza duszę i wlewa w nią nowe siły na pielgrzymowanie ku wieczności, które trwa bez przerwy, wśród codziennych zajęć w domach i warsztatach pracy (ewangelia). Przez Eucharystię Bóg daje nam udział w swoim Bóstwie, przedsmak niebieskiej chwały. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 18. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: 24 września – Piątek Suchych Dni Wrześniowych

Celem Suchych Dni jest nawrócenie się do Boga przez skruchę serca i uczynki pokutne. Szczere nawrócenie przynosi wzrost łaski Bożej i radość.

Wspomnienie N. M. P. od Wykupu Jeńców.
Święto dzisiejsze jest pamiątką założenia zakonu Najświętszej Maryi Panny od wykupu niewolników. Członkowie tego zakonu zajmowali się wykupywaniem chrześcijan z niewoli muzułmańskiej, a w razie potrzeby sami oddawali się w niewolę w miejsce współbraci. Matka Boża natchnęła tę myśl założycielom i otaczała zakon swoją opieką. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 24 września – Piątek Suchych Dni Wrześniowych

Z kalendarza liturgicznego: 22 września – Środa Suchych Dni Wrześniowych

Suche Dni jesienne obchodzi się w środę, piątek i sobotę po trzeciej niedzieli września. Są one dniami dziękczynienia za zbiory oraz dniami pokuty za grzechy minionego kwartału. Post jest wynagrodzeniem za nieumiarkowane używanie darów Bożych. W ewangelii sam Chrystus zapewnia o skuteczności postu i modlitwy w poskramianiu wpływów szatana. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22 września – Środa Suchych Dni Wrześniowych