Każda niedziela przypomina Zmartwychwstanie Pańskie i Sakramenty z nim związane. Dzisiejsza niedziela przypomina nam to szczególnie wyraźnie. Jako lekcję czytamy świadectwo św. Pawła o Zmartwychwstaniu, a w ewangelii wspominamy cud Zbawiciela, który ma znaczenie symboliczne. Kościół powtarza przy każdym Chrzcie gest, którym Chrystus uzdrowił głuchoniemego, jako znak otwarcia uszu na słowo Boże i ust na Jego chwałę. W niedziele gromadzimy się w domu Bożym i w Eucharystii otrzymujemy moc i odwagę (ant. na wejście). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 11. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Archiwa kategorii: Z kalendarza liturgicznego
Z kalendarza liturgicznego: Wniebowzięcie NMP
Maryja jest zapowiedzianą w raju Niewiastą, która całe życie pozostawała w nieprzyjaźni z szatanem (antyfona na ofiarowanie). Dzięki przywilejowi Niepokalanego Poczęcia odniosła zwycięstwo nad grzechem i dlatego została wyjęta spod powszechnego prawa rozkładu grobowego. Nie musiała, jak my, czekać aż do końca świata na wskrzeszenie i uwielbienie swojego ciała, lecz została od razu wzięta do nieba z duszą i ciałem. Wniebowzięcie Matki Bożej, to Jej ostateczny triumf nad szatanem, grzechem i śmiercią, i spełnienie się proroctwa, które śpiewała w kantyku Magnificat (ewangelia, antyfona na komunię). W modlitwach mszalnych prosimy o dopuszczenie nas do udziału w Jej chwale. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Wniebowzięcie NMP
Z kalendarza liturgicznego: 10. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
W przypowieści o faryzeuszu i celniku Pan Jezus uczy nas, jaka powinna być postawa człowieka wobec Boga. Zadowolenie z siebie połączone z krytyką innych — to przejawy pychy. Pokory nie nabywa się przez porównywanie siebie z innymi ludźmi, których nie potrafimy zresztą sprawiedliwie ocenić, lecz przez rozważanie naszej zależności od Boga. Człowiek świadomy swoich grzechów i żałujący za nie może liczyć na miłosierdzie Boże (antyfony na wejście, na ofiarowanie, na komunię). Natomiast kto się wywyższa, będzie poniżony.
Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 10. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: Przemienienie Pańskie
Celem tajemnicy Przemienienia było utwierdzenie wiary Apostołów oraz ukazanie im chwały przeznaczonej wyznawcom Chrystusa. «Całe ciało mistyczne miało poznać, jaka przemiana jest dlań przeznaczona i jaki będzie udział członków w tej chwale, którą już uprzednio zajaśniała Głowa» (św. Leon). Cała liturgia Kościoła zmierza do tego, aby nas przygotować do udziału w chwale Chrystusa. W dzisiejszej Mszy świętej wielbimy Zbawiciela jako Króla chwały i prosimy o dopuszczenie nas do Jego Królestwa. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Przemienienie Pańskie
Z kalendarza liturgicznego: 9. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Chrześcijańskie powołanie nie uwalnia nas od walki z pokusami. W dzisiejszą niedzielę słyszymy podwójne ostrzeżenie przed marnowaniem łaski Bożej. Izraelici wyprowadzeni z Egiptu buntowali się przeciw Bogu i za karę tułali się czterdzieści lat po pustyni (lekcja). Jerozolima odrzuciła Mesjasza i za karę legła w gruzach (ewangelia). Zdarzenia te są ostrzeżeniem dla wszystkich pokoleń. W dążeniu do Boga trapią nas pokusy, ale wspomaga łaska Boża. Z jej pomocą możemy pokonać wszystkie pokusy i wytrwać w wierności prawu Bożemu, które jest słuszne i słodkie (ant. na ofiarowanie). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 9. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 8. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Przez Chrzest staliśmy się przybranymi dziećmi Bożymi. W duszach naszych zamieszkał Duch Święty, który budzi w nas tęsknotę, za życiem wiecznym. Aby je osiągnąć powinniśmy iść za Jego natchnieniami, a nie kierować się pożądliwościami (lekcja). W dążeniu do życia wewnętrznego powinniśmy okazać większą roztropność i zapobiegliwość od ludzi uwikłanych w sprawach świata. O dobra wieczne trzeba się starać z większą gorliwością niż o zabezpieczenie przyszłości doczesnej (ewangelia). Modlimy się o umiejętność dobrego wykorzystania doczesności dla dobra duszy (kolekta, sekreta). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 8. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 7. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Stajemy dzisiaj przed Chrystusem, królującym po prawicy Ojca i z radością oddajemy Mu hołd (ant. na wejście). Dziękujemy za to, że wyrwał nas z niewoli grzechu i dał nam wolność dzieci Bożych (lekcja). Skoro zostaliśmy wszczepieni w szlachetne drzewo, winniśmy przynosić owoce świętości przez życie prawdziwie chrześcijańskie. Winą wobec Boga są nie tylko czyny złe, lecz również zaniedbanie czynów dobrych. Zbawienie wieczne osiągniemy przez wierne pełnienie woli Bożej, a nie przez same tylko słowa. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 7. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 6. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Przez Chrzest święty Chrystus zapoczątkował w nas życie nadprzyrodzone. Umarłszy raz dla grzechu mamy prowadzić życie nowe, w którym nie ma już kompromisów ze złem (lekcja). Życie takie przekracza ludzkie możliwości. Podtrzymuje je i rozwija łaska Boża, a zwłaszcza Sakrament Ołtarza. Cudowne rozmnożenie chleba, opowiedziane w ewangelii jest obrazem rozmnożenia Chleba Eucharystycznego, którym Chrystus karmi wszystkie pokolenia ludzkie, aby nie ustały w drodze. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 6. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Cechą charakterystyczną Nowego Testamentu jest przykazanie miłości. Warunkiem zjednoczenia się z Chrystusem jest miłość Boga nade wszystko (kolekta) oraz miłość bliźniego. Musimy nią objąć także naszych winowajców (lekcja, ewangelia). Brak szczerej miłości bliźniego zamyka dostęp do ołtarza, do Komunii św. i do społeczności świętych w niebie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła
Według starej tradycji Apostołowie Piotr i Paweł ponieśli równocześnie śmierć męczeńską za cesarza Nerona w roku 66 lub 67. Św. Piotr został ukrzyżowany na wzgórzu Watykańskim, a św. Paweł ścięty przy drodze Ostyjskiej. Pierwotnie odprawiano w Rzymie jedną Mszę w bazylice Św. Piotra, drugą w bazylice Św. Pawła, a trzecią w bazylice Św. Sebastiana, w której jakiś czas spoczywały ich relikwie. Drugą Mszę z czasem przeniesiono na dzień następny, a na dzień dzisiejszy zachowano Mszę poświęconą Św. Piotrowi. W modlitwach mszalnych odwołujemy się jednak do wstawiennictwa obu apostołów, którzy z wyboru Chrystusa odegrali wyjątkową rolę w rozszerzeniu Kościoła. Teksty mszalne przypominają wybór św. Piotra na głowę Kościoła, jego władzę (ewangelia, alleluja, antyfona na komunię) oraz szczególną opieką nad nim (antyfona na wejście, lekcja). Przywilej Piotra oraz specjalna opieka Boża przeszły na jego następców, biskupów rzymskich. Już dwa tysiące lat pełnią oni rolę opoki, na której wspiera się budowa Kościoła. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła