Archiwa tagu: Kościół

Z kalendarza liturgicznego: 7. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Stajemy dzisiaj przed Chrystusem, królującym po prawicy Ojca i z radością oddajemy Mu hołd (ant. na wejście). Dziękujemy za to, że wyrwał nas z niewoli grzechu i dał nam wolność dzieci Bożych (lekcja). Skoro zostaliśmy wszczepieni w szlachetne drzewo, winniśmy przynosić owoce świętości przez życie prawdziwie chrześcijańskie. Winą wobec Boga są nie tylko czyny złe, lecz również zaniedbanie czynów dobrych. Zbawienie wieczne osiągniemy przez wierne pełnienie woli Bożej, a nie przez same tylko słowa. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 7. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: 6. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Przez Chrzest święty Chrystus zapoczątkował w nas życie nadprzyrodzone. Umarłszy raz dla grzechu mamy prowadzić życie nowe, w którym nie ma już kompromisów ze złem (lekcja). Życie takie przekracza ludzkie możliwości. Podtrzymuje je i rozwija łaska Boża, a zwłaszcza Sakrament Ołtarza. Cudowne rozmnożenie chleba, opowiedziane w ewangelii jest obrazem rozmnożenia Chleba Eucharystycznego, którym Chrystus karmi wszystkie pokolenia ludzkie, aby nie ustały w drodze. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 6. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Cechą charakterystyczną Nowego Testamentu jest przykazanie miłości. Warunkiem zjednoczenia się z Chrystusem jest miłość Boga nade wszystko (kolekta) oraz miłość bliźniego. Musimy nią objąć także naszych winowajców (lekcja, ewangelia). Brak szczerej miłości bliźniego zamyka dostęp do ołtarza, do Komunii św. i do społeczności świętych w niebie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła

Według starej tradycji Apostołowie Piotr i Paweł ponieśli równocześnie śmierć męczeńską za cesarza Nerona w roku 66 lub 67. Św. Piotr został ukrzyżowany na wzgórzu Watykańskim, a św. Paweł ścięty przy drodze Ostyjskiej. Pierwotnie odprawiano w Rzymie jedną Mszę w bazylice Św. Piotra, drugą w bazylice Św. Pawła, a trzecią w bazylice Św. Sebastiana, w której jakiś czas spoczywały ich relikwie. Drugą Mszę z czasem przeniesiono na dzień następny, a na dzień dzisiejszy zachowano Mszę poświęconą Św. Piotrowi. W modlitwach mszalnych odwołujemy się jednak do wstawiennictwa obu apostołów, którzy z wyboru Chrystusa odegrali wyjątkową rolę w rozszerzeniu Kościoła. Teksty mszalne przypominają wybór św. Piotra na głowę Kościoła, jego władzę (ewangelia, alleluja, antyfona na komunię) oraz szczególną opieką nad nim (antyfona na wejście, lekcja). Przywilej Piotra oraz specjalna opieka Boża przeszły na jego następców, biskupów rzymskich. Już dwa tysiące lat pełnią oni rolę opoki, na której wspiera się budowa Kościoła. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła

Z kalendarza liturgicznego: IV niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Wśród walk i utrapień doczesnego życia przynależność do Kościoła katolickiego jest ostoją naszej ufności. Św. Paweł poucza, że cierpienie jest związane z doczesnością. Człowiek, a z nim całe stworzenie, oczekuje rozciągnięcia owoców Odkupienia na ciało człowieka i na przyrodę (lekcja). Doświadczenia spotykają również Kościół — łódź Piotrową, w której odbywamy naszą doczesną pielgrzymkę (ewangelia). Modlimy się o pokój potrzebny Kościołowi w pełnieniu jego misji (kolekta). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: IV niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: III Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Dwie potęgi zabiegają o duszę człowieka: szatan, który chce ją zgubić (lekcja) i Chrystus, Dobry Pasterz, który nieustannie się o nią troszczy (ewangelia). Przypowieść ewangeliczna odsłania nam wzruszającą tajemnicę miłosierdzia Bożego. Bóg cieszy się z każdego nawrócenia. Dlatego we wszystkich pokusach z ufnością zwracamy się do Niego (antyfony na wejście i na ofiarowanie, graduał). W każdej Komunii świętej Chrystus na nowo nas odnajduje i zwraca ku Bogu. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: III Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: Najświętszego Serca Pana Jezusa

Niezwłocznie po objawieniach św. Małgorzaty zakon sióstr wizytek podjął starania w Stolicy Apostolskiej, w celu uczczenia Bożego Serca. Na prośbę biskupów francuskich po raz pierwszy Święto Najświętszego Serca Pana Jezusa obchodzono 20 października 1672. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, przypadająca w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała, została ustanowiona przez papieża Klemensa XIII, 6 lutego 1765, początkowo dla Królestwa Polskiego, w wyniku zgody papieża na skierowany do niego memoriał biskupów polskich. Uroczystość tę rozszerzył na cały kościół dopiero papież Pius IX, 23 sierpnia 1856. Następnie papież Leon XIII w encyklice z 25 maja 1889 Annum sacrum – O poświęceniu się ludzi Najświętszemu Sercu Jezusowemu, zaproponował poświęcenie wszystkich ludzi Bożemu Sercu, który to akt został dokonany 11 czerwca przez duchowieństwo i wiernych na całym świecie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Najświętszego Serca Pana Jezusa

Z kalendarza liturgicznego: 2. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Chrystus wyzwolił nas z niewoli szatana i grzechu i wprowadził do swojego Kościoła (antyfona na wejście, lekcja). Powołanie do Kościoła wiąże się z zaproszeniem na ucztę eucharystyczną i na biesiadę życia wiecznego. Eucharystia nie jest nagrodą, lecz posiłkiem, do którego winni zbliżać się zwłaszcza chorzy i słabi (ewangelia). Udział we Mszy świętej przez Komunię świętą pomaga nam z dnia na dzień wzrastać w łasce Bożej (sekreta). Kto uchyla się od uczty eucharystycznej, naraża się na utratę życia wiecznego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego