W piątek po I Niedzieli Męki Pańskiej w liturgii Kościoła przypada wspomnienie Siedmiu Boleści Najśw. Maryi Panny.

W czasie ofiarowania Pana Jezusa w świątyni starzec Symeon przepowiedział Maryi, że miecz boleści przeniknie Jej duszę. Przepowiednia ta spełniła się przede wszystkim w czasie Męki Zbawiciela. Maryja towarzyszyła Mu w bolesnej drodze krzyżowej, patrzyła na Jego konanie i śmierć, a w końcu przyjęła w swoje ramiona Jego martwe Ciało. Żadne serce ludzkie nie wczuło się tak w cierpienia Chrystusa, jak Serce Maryi.

Chociaż nie przelała Ona swojej krwi, stała się Królową Męczenników. Kościół wysławia nie tylko boleści Maryi, lecz również Jej męstwo. Maryja ofiarowała Bogu cierpienia swojego Syna i własne jako zadośćuczynienie za grzechy świata. W ten sposób stała się Matką ludzkości. Święto Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny wprowadził w XVII wieku zakon Serwitów. W roku 1814 Pius VII rozszerzył je na cały Kościół.