W przypowieści o faryzeuszu i celniku Pan Jezus uczy nas, jaka powinna być postawa człowieka wobec Boga. Zadowolenie z siebie połączone z krytyką innych — to przejawy pychy. Pokory nie nabywa się przez porównywanie siebie z innymi ludźmi, których nie potrafimy zresztą sprawiedliwie ocenić, lecz przez rozważanie naszej zależności od Boga. Człowiek świadomy swoich grzechów i żałujący za nie może liczyć na miłosierdzie Boże (antyfony na wejście, na ofiarowanie, na komunię). Natomiast kto się wywyższa, będzie poniżony.
Lekcja z Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Wiecie, że gdy byliście poganami, prowadzono was przed niemych bożków, i szliście. Przeto oznajmiam wam, że nikt, kto przemawia w Duchu Bożym, nie złorzeczy Jezusowi. I nikt nie może wymówić «Panem jest Jezus», jeno w Duchu Świętym.
Są różne dary łaski, lecz tenże Duch. I różne są rodzaje posług, lecz tenże Pan. I różne są rodzaje działania, lecz tenże Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich. A każdemu dostaje się objaw Ducha dla ogólnego pożytku. I tak jednemu dostaje się przez Ducha mowa mądrości, a innemu mowa umiejętności według tegoż Ducha. Jednemu wiara w tymże Duchu, a innemu łaska uzdrawiania w tymże Duchu. Jednemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu rozmaitość języków, a innemu umiejętność ich tłumaczenia. A wszystko to sprawie jeden i tenże Duch, udzielając każdemu z osobna, jako chce.
Słowa Ewangelii świętej według Łukasza
Onego czasu: Mówił Jezus do niektórych, którzy samym sobie ufali, jakoby byli sprawiedliwi, a innymi pogardzali, tę przypowieść: «Dwóch ludzi weszło do świątyni, aby się modlili: jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz, stojąc, tak się modlił w duszy: Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, jako i ten celnik. Poszczę dwakroć w tygodniu, składam dziesięciny ze wszystkiego, co mam.
A celnik, stojąc z daleka, nawet oczu swych nie chciał wznieść w niebo, ale bił się w piersi mówiąc: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu. Powiadam wam: Ten odszedł do domu swego bardziej usprawiedliwiony niźli tamten. Albowiem każdy, kto się wywyższa będzie uniżony, a kto się uniża, wywyższony będzie».