Z kalendarza liturgicznego: 17 września – wspomnienie Stygmatów św. Franciszka

W roku 1224 św. Franciszek udał się na górę Alwernię i odprawił tam 40-dniowy post przed świętem św. Michała. Prosił Chrystusa o łaskę udziału w Jego miłości i w Jego cierpieniach. W czasie żarliwej modlitwy ujrzał Serafina z ognistymi skrzydłami przybitego do krzyża. Podczas tego widzenia na dłoniach, stopach i boku Świętego wystąpiły krwawiące rany. W ten sposób stał się on żywym wizerunkiem ukrzyżowanego Zbawiciela.

Lekcja z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia: Ale co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego dla mnie świat jest ukrzyżowany, a ja światu. Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie. A nad wszystkimi, którzy się tego prawidła trzymają, i nad Izraelem Bożym pokój i miłosierdzie. W końcu niechaj mi nikt me sprawia trudności, bo ja blizny Pana Jezusa na własnym ciele noszę. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia. Amen.

Słowa Ewangelii świętej według Mateusza
Onego czasu: Odpowiadając Jezus rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, iżeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i przewidującymi, a objawiłeś je maluczkim. Tak, Ojcze, bo tak się spodobało Tobie. Wszystko dane mi jest od Ojca mego. I nikt nie zna Syna, jeno Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, jeno Syn i komu by Syn zechciał objawić.
Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i uginacie się pod ciężarem, a ja was pokrzepię. Weźmijcie jarzmo moje na siebie i uczcie się ode mnie, żem jest cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpocznienie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje słodkie jest, a brzemię moje lekkie».