Stajemy dzisiaj przed Chrystusem, królującym po prawicy Ojca i z radością oddaje mu Mu hołd (ant. na wejście). Dziękujemy za to, że wyrwał nas z niewoli grzechu i dał nam wolność dzieci Bożych (lekcja). Skoro zostaliśmy wszczepieni w szlachetne drzewo, winniśmy przynosić owoce świętości przez życie prawdziwie chrześcijańskie. Winą wobec Boga są nie tylko czyny złe, lecz również zaniedbanie czynów dobrych. Zbawienie wieczne osiągniemy przez wierne pełnienie woli Bożej, a nie przez same tylko słowa. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 7. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Archiwa tagu: Z kalendarza liturgicznego
Z kalendarza liturgicznego: Uroczystość Najdroższej Krwi Pana Naszego Jezusa Chrystusa
Krwawa ofiara Chrystusa, złożona na krzyżu, otworzyła nam niebo. Dlatego Najdroższą Krew nazywamy ceną naszego zbawienia. Jest ona obecna na naszych ołtarzach pod postacią wina przy odnawianiu ofiary krzyżowej. Dzisiaj dziękujemy Chrystusowi za wylanie Najdroższej Krwi i prosimy o dopuszczenie do grona zbawionych, którzy wielbią Go w niebie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Uroczystość Najdroższej Krwi Pana Naszego Jezusa Chrystusa
Z kalendarza liturgicznego: święto śś. Apostołów Piotra i Pawła
Według starej tradycji Apostołowie Piotr i Paweł ponieśli równocześnie śmierć męczeńską za cesarza Nerona w roku 66 lub 67. Św. Piotr został ukrzyżowany na wzgórzu Watykańskim, a św. Paweł ścięty przy drodze Ostyjskiej. Pierwotnie odprawiano w Rzymie jedną Mszę w bazylice Św. Piotra, drugą w bazylice Św. Pawła, a trzecią w bazylice Św. Sebastiana, w której jakiś czas spoczywały ich relikwie. Drugą Mszę z czasem przeniesiono na dzień następny, a na dzień dzisiejszy zachowano Mszę poświęconą Św. Piotrowi. W modlitwach mszalnych odwołujemy się jednak do wstawiennictwa obu apostołów, którzy z wyboru Chrystusa odegrali wyjątkową rolę w rozszerzeniu Kościoła. Teksty mszalne przypominają wybór św. Piotra na głowę Kościoła, jego władzę (ewangelia, alleluja, antyfona na komunię) oraz szczególną opieką nad nim (antyfona na wejście, lekcja). Przywilej Piotra oraz specjalna opieka Boża przeszły na jego następców, biskupów rzymskich. Już dwa tysiące lat pełnią oni rolę opoki, na której wspiera się budowa Kościoła. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: święto śś. Apostołów Piotra i Pawła
Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Cechą charakterystyczną Nowego Testamentu jest przykazanie miłości. Warunkiem zjednoczenia się z Chrystusem jest miłość Boga nade wszystko (kolekta) oraz miłość bliźniego. Musimy nią objąć także naszych winowajców (lekcja, ewangelia). Brak szczerej miłości bliźniego zamyka dostęp do ołtarza, do Komunii św. i do społeczności świętych w niebie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: Narodzenie św. Jana Chrzciciela
Sześć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi Narodzenie świętego Przesłańca Zbawiciela. Święto to jest zapowiedzią Tajemnicy Wcielenia i uczestniczy w jej radościach. Zasadniczo Kościół obchodzi dzień śmierci świętych jako dzień ich narodzin dla nieba. W stosunku do św. Jana odstępuje od tej zasady, ponieważ został on uświęcony w łonie matki (graduał). Jeszcze przed urodzeniem zostało oznajmione przez Anioła jego powołanie i jego imię (ant. na wejście, lekcja). Cudowne okoliczności jego narodzenia (ewangelia) były zewnętrznym znakiem jego wyjątkowej roli w dziejach Odkupienia. Według słów samego Zbawiciela «między narodzonymi z niewiasty nie było większego od Jana Chrzciciela». Jego imię wymienia się w kanonie Mszy św. po przeistoczeniu. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Narodzenie św. Jana Chrzciciela
Z kalendarza liturgicznego: 4. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Wśród walk i utrapień doczesnego życia przynależność do Kościoła katolickiego jest ostoją naszej ufności. Św. Paweł poucza, że cierpienie jest związane z doczesnością. Człowiek, a z nim całe stworzenie, oczekuje rozciągnięcia owoców Odkupienia na ciało człowieka i na przyrodę (lekcja). Doświadczenia spotykają również Kościół — łódź Piotrową, w której odbywamy naszą doczesną pielgrzymkę (ewangelia). Modlimy się o pokój potrzebny Kościołowi w pełnieniu jego misji (kolekta). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 4. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 3. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Dwie potęgi zabiegają o duszę człowieka: szatan, który chce ją zgubić (lekcja) i Chrystus, Dobry Pasterz, który nieustannie się o nią troszczy (ewangelia). Przypowieść ewangeliczna odsłania nam wzruszającą tajemnicę miłosierdzia Bożego. Bóg cieszy się z każdego nawrócenia. Dlatego we wszystkich pokusach z ufnością zwracamy się do Niego (antyfony na wejście i na ofiarowanie, graduał). W każdej Komunii świętej Chrystus na nowo nas odnajduje i zwraca ku Bogu. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 3. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
Źródłem tajemnic Chrystusowych jest miłość ku Ojcu i ku ludzkości. Symbolem miłości Słowa Wcielonego jest Jego przebite Serce. Niestety, ludzkość odpłaca Zbawicielowi zapomnieniem, opuszczeniem i wzgardą. Nakłada to na nas obowiązek wynagradzania. Obowiązek ten przypomniała światu św. Małgorzata Maria Alacoque, zaszczycona w roku 1675 objawieniami Najświętszego Serca. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
Z kalendarza liturgicznego: 2. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Chrystus wyzwolił nas z niewoli szatana i grzechu i wprowadził do swojego Kościoła (antyfona na wejście, lekcja). Powołanie do Kościoła wiąże się z zaproszeniem na ucztę eucharystyczną i na biesiadę życia wiecznego. Eucharystia nie jest nagrodą, lecz posiłkiem, do którego winni zbliżać się zwłaszcza chorzy i słabi (ewangelia). Udział we Mszy świętej przez Komunię świętą pomaga nam z dnia na dzień wzrastać w łasce Bożej (sekreta). Kto uchyla się od uczty eucharystycznej, naraża się na utratę życia wiecznego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: Boże Ciało
Rocznica ustanowienia Najświętszego Sakramentu, Wielki Czwartek, zbyt bliski jest męki i śmierci Chrystusa, aby można było oddać się niezmąconej radości. Dlatego w pierwszy czwartek po zakończeniu okresu Wielkanocnego zostało ustanowione specjalne święto, którego celem jest okazanie wdzięczności Bogu za ustanowienie Najświętszego Sakramentu i za wszystkie łaski, które nieustannie spływają z niego na Kościół. Do ustanowienia święta Bożego Ciała przyczyniły się prośby św. Julianny z Cornillon (zm. 1258). Na cały Kościół rozciągnął je papież Urban IV. Procesję dodano dopiero w XV wieku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Boże Ciało