Archiwa tagu: ks. Antoni Chmielowski

Z kalendarza liturgicznego: 3. Niedziela po Objawieniu Pańskim

Dzisiejsze śpiewy mszalne będą się powtarzały w następnych niedzielach po Objawieniu. Sławią one powszechne królestwo Chrystusa (antyfona na wejście, graduał, alleluja), Jego cudotwórczą moc (antyfona na ofiarowanie) i Boską naukę. Uzdrawiając trędowatego i sługę setnika Pan Jezus objawił swą moc żydom i poganom. Godna podziwu wiara setnika staje się dla Pana Jezusa okazją do uroczystego ogłoszenia powszechności zbawienia. Słowa setnika, wyrażające pokorę, wiarę i ufność stały się liturgiczną modlitwą przed Komunią świętą. W Komunii św. Pan Jezus oczyszcza nas z grzechu i leczy duchowe słabości.

Z kalendarza liturgicznego – 24. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

W ostatnią niedzielę roku liturgicznego Kościół zwraca naszą uwagę na końcowy akt dziejów Odkupienia: Sąd Ostateczny. «Bóg wybawił nas z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna umiłowania swego» (lekcja), dlatego oczekujemy Sądu Ostatecznego bez obawy, pamiętając, że sędzią będzie nasz Zbawiciel. Dzień sądu nad światem będzie dniem Jego ostatecznego zwycięstwa nad mocami ciemności. Modlimy się dzisiaj o uwolnienie od ziemskich pożądań i skierowanie naszych pragnień ku niebu (sekreta). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego – 24. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: 2 listopada – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

Obchód Dnia Zadusznego zainicjował w 998 r. św. Odylon (☩ 1048) – czwarty opat klasztoru benedyktyńskiego z Cluny (Francja). Praktykę tę początkowo przyjęły klasztory benedyktyńskie, ale wkrótce za ich przykładem poszły także inne zakony i diecezje. W XIII w. święto rozpowszechniło się na cały Kościół Zachodni. W wieku XIV zaczęto urządzać procesję na cmentarz do czterech stacji. Piąta stacja odbywała się już w kościele, po powrocie procesji z cmentarza. Przy stacjach odmawiano modlitwy za zmarłych i śpiewano pieśni żałobne. W Polsce tradycja Dnia Zadusznego zaczęła się tworzyć już w XII w., a z końcem wieku XV była znana w całym kraju. W 1915 r. papież Benedykt XV, na prośbę opata — prymasa benedyktynów zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł odprawić trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych zmarłych i według intencji Ojca Świętego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2 listopada – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

Z kalendarza liturgicznego: 21. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Podobnie jak Izraelici dążyli z Egiptu do Ziemi Obiecanej, tak my dążymy do obiecanej nam ojczyzny wiecznej (alleluja). Wejście do niej poprzedzi sąd. Wielokrotnie Chrystus uczył, że głównym przedmiotem sądu Bożego będzie wykonanie przykazania miłości. Winy zostaną odpuszczone tym, którzy je odpuszczali swoim winowajcom (ewangelia). Najpoważniejszą przeszkodą w osiągnięciu zbawienia jest szatan, duch nienawiści. Św. Paweł pokazuje nam broń duchową, z pomocą której możemy zwalczać ataki wroga zbawienia (lekcja). Modlimy się dzisiaj o pomoc Bożą w tej walce (kolekta, antyfona na komunię). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 21. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: 19. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Wszyscy ludzie są zaproszeni przez Boga na wieczyste gody Jego Syna z odkupioną ludzkością. Wezmą w nich udział tylko ci, którzy dojdą do bram wieczności odziani w godową szatę łaski uświęcającej, którą otrzymaliśmy na Chrzcie św. Zachowanie tej szaty przekracza ludzkie siły. Zbyt często ulegamy złudzeniom, że można się zbawić dzięki własnym wysiłkom. W ciągu dzisiejszej Mszy św. Kościół wielokrotnie nam przypomina radosną prawdę, że Bóg nas prowadzi, obdarza łaską i zbawia. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 19. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: 8 września – Narodzenie Najświętszej Maryi Panny

«Twoje narodzenie, Bogarodzico Dziewico, oznajmiło wesele całemu światu, z Ciebie bowiem narodziło się Słońce sprawiedliwości, Chrystus, nasz Bóg, który usunął przekleństwo, a dał błogosławieństwo, pokonał śmierć i obdarzył nas życiem wiecznym» (antyfona do Magnificat). Kościół święty wita i pozdrawia Tę, która zwiastowała światu przyjście Zbawiciela, jak jutrzenka zwiastuje wschód słońca. Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny obchodzono już w VII wieku. Datę 8 września ustalił papież Sergiusz I. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 8 września – Narodzenie Najświętszej Maryi Panny

Z kalendarza liturgicznego: 13. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Nadzieja naszego zbawienia opiera się na obietnicach Bożych. Pan Bóg obiecał Abrahamowi, że rozmnoży jego potomstwo jak gwiazdy na niebie i że z tego potomstwa wybierze Zbawiciela świata. Gdy nadeszła pełnia czasów, Bóg spełnił obietnicę zsyłając na świat swojego Syna, który jako człowiek pochodził z potomstwa Abrahama (lekcja). Chrystus zawarł nowe przymierze między Bogiem a ludźmi, które obejmuje wszystkie narody. Podstawą zbawienia nie jest już przynależność do narodu wybranego, lecz wiara w Chrystusa, przez którego Bóg obiecał nas zbawić (ewangelia). Jako uczestnicy Nowego Przymierza powołujemy się na obietnice Boże (ant. na wejście, graduał) i prosimy Boga o pomnożenie wiary, nadziei i miłości. Stanowią one naszą odpowiedź na wezwanie Boże. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 13. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Z kalendarza liturgicznego: 7. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego

Stajemy dzisiaj przed Chrystusem, królującym po prawicy Ojca i z radością oddaje mu Mu hołd (ant. na wejście). Dziękujemy za to, że wyrwał nas z niewoli grzechu i dał nam wolność dzieci Bożych (lekcja). Skoro zostaliśmy wszczepieni w szlachetne drzewo, winniśmy przynosić owoce świętości przez życie prawdziwie chrześcijańskie. Winą wobec Boga są nie tylko czyny złe, lecz również zaniedbanie czynów dobrych. Zbawienie wieczne osiągniemy przez wierne pełnienie woli Bożej, a nie przez same tylko słowa. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 7. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego