O północy przenosimy się duchem do groty betlejemskiej i łączymy się z Matką Bożą oraz Aniołami witającymi rodzącego się Zbawiciela. Wspaniałe przeciwstawienia kolędy starają się oddać wielkość tajemnicy: «Bóg się rodzi, moc — truchleje, Pan niebiosów — obnażony, Ogień — krzepnie, blask — ciemnieje, Ma granice — Nieskończony; Wzgardzony — okryty chwałą, Śmiertelny — Król nad wiekami». Narodzenie Chrystusa w nocy jest symbolem roli, jaką miał spełnić na świecie rozpraszając ciemności grzechu. Ze szczególnym przejęciem śpiewamy hymn Gloria in excelsis Deo, który tej nocy zabrzmiał po raz pierwszy na ziemi, i klękamy wyznając wiarę w Jezusa, który «przyjął Ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem». Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Boże Narodzenie →