Św. Piotr Nolasco założył pod wpływem objawienia Matki Bożej nowy zakon, którego celem było wykupywanie chrześcijan z niewoli muzułmańskiej. Zakkonnicy zobowiązywali się specjalnym ślubem do osobistego oddania się w niewolę, jeżeli byłoby to potrzebne do uwolnienia jeńca. Św. Piotr umarł w Barcelonie 25 grudnia 1256 roku.
Archiwa tagu: Rzymskokatolicyzm
Z kalendarza liturgicznego: 27 stycznia – św. Jana Chryzostoma
Z kalendarza liturgicznego: 26 stycznia – św. Polikarpa, biskupa i męczennika
Św. Polikarp był uczniem św. Jana Apostoła, który go wyniósł na biskupstwo w Smyrnie. Napisał list do Filipian, dotąd zachowany. Opis jego męczeństwa zachował się w liście, który chrześcijanie ze Smyrny skierowali do innych gmin. Prokonsulowi, który mu kazał bluźnić Chrystusowi, św. Polikarp odpowiedział: «Osiemdziesiąt sześć lat służę Jemu, nigdy mi nie wyrządził krzywdy, jakże bym mógł bluźnić mojemu Królowi i Zbawcy?»
Z kalendarza liturgicznego: Środa Suchych Dni Adwentu
U progu każdej nowej pory roku Kościół poświęca trzy dni tygodnia — środę, piątek i sobotę — na post i modlitwę, aby uprosić błogosławieństwo Boże dla pracy ludzkiej oraz dla duchownych, którzy otrzymują w sobotę święcenia. Suche Dni zimowe przypadające w Adwencie przybrały ponadto charakter przygotowania do Świąt. W dniu dzisiejszym Kościół wspomina tajemnicę Wcielenia, która przygotowała Boże Narodzenie. Tajemnica Wcielenia dokonała się w łonie Najświętszej Maryi Panny. Dlatego kościołem stacyjnym jest Jej bazylika, a teksty mszalne wspominają proroctwo Izajasza i scenę Zwiastowania. Dzisiejsza Msza zwana «Mszą złotą» dała początek «roratom», tj. wotywnej Mszy o Matce Bożej, które z niej zaczerpnęły swe teksty. Na ofiarowanie składamy Bogu nasz post, prosząc, aby nas oczyścił z win. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Środa Suchych Dni Adwentu
Z kalendarza liturgicznego: 2. Niedziela Adwentu
Syjon i Jerozolima to typy Kościoła katolickiego, «lud syjoński» — to katolicy. Do nich i do całej ludzkości przychodzi Zbawiciel. Św. Paweł poucza nas w lekcji o powszechności dzieła zbawienia, powołując się na proroctwo Izajasza. Podobnie Chrystus Pan, odpowiadając na pytanie uczniów Jana Chrzciciela stwierdza spełnienie się tego proroctwa. Zapowiedziane przez Izajasza cuda mesjańskie spełniają się także w duchowy sposób mocą Eucharystii. Przez swoje sakramenty Chrystus prowadzi nas ku nowej, wiekuistej Jerozolimie. Nadzieja otrzymania łaski Zbawiciela i osiągnięcia życia wiecznego jest podstawą naszej radości. Warto zwrócić uwagę na początkowe słowa dzisiejszej lekcji: czytanie Pisma św. daje prawdziwe zrozumienie dzieła Odkupienia i umacnia naszą nadzieję. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2. Niedziela Adwentu
Z kalendarza liturgicznego: 1. Niedziela Adwentu
W liturgii adwentowej ciągle rozbrzmiewa okrzyk «Veni — Przyjdź». Kościół wyprasza przyjście Zbawiciela do dusz swoich wiernych, aby przygotować ich na godny obchód pamiątki Bożego Narodzenia i na ostateczne przyjście Pana. Śpiewy dzisiejszej Mszy są wyjęte z psalmu 24, który doskonale wyraża usposobienie duszy w Adwencie. Czujemy naszą nicość i grzeszność i gorąco pragniemy zbawienia. Pragnienia nasze wyraża kolekta, zwracająca się wprost do Syna Bożego i natarczywie błagająca o nawiedzenie Boże. Lekcja wzywa do współdziałania z łaską Bożą. Ewangelia zapowiada ostateczne przyjście Zbawiciela, które rzuca właściwe światło na całą doczesność. «Podnoście głowy wasze, bo się zbliża odkupienie». W sekrecie modlimy się o dobre przygotowanie na spotkanie się z Bogiem, który jest naszym początkiem i celem. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 1. Niedziela Adwentu
Z kalendarza liturgicznego – 24. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
W ostatnią niedzielę roku liturgicznego Kościół zwraca naszą uwagę na końcowy akt dziejów Odkupienia: Sąd Ostateczny. «Bóg wybawił nas z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna umiłowania swego» (lekcja), dlatego oczekujemy Sądu Ostatecznego bez obawy, pamiętając, że sędzią będzie nasz Zbawiciel. Dzień sądu nad światem będzie dniem Jego ostatecznego zwycięstwa nad mocami ciemności. Modlimy się dzisiaj o uwolnienie od ziemskich pożądań i skierowanie naszych pragnień ku niebu (sekreta). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego – 24. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela pozostała po Objawieniu
Wśród ciemności szatan sieje na roli Bożej kąkol. Konieczne jest oddzielenie tego chwastu. Bóg czeka jednak do czasu żniwa, to jest do Sądu Ostatecznego, na którym oddzieli złych od dobrych. W przypowieści Chrystus nazywa Boga ojcem rodziny. Do tej ojcowskiej dobroci odwołujemy się w dzisiejszej kolekcie. W poczuciu winy składamy przebłagalną ofiarę i prosimy, aby Bóg sam kierował naszą chwiejną wolą. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela pozostała po Objawieniu
Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Przez Chrzest święty Chrystus rozpoczął dzieło uświęcenia naszych dusz. Życie nadprzyrodzone winno się nieustannie rozwijać «aż do dnia Jezusa Chrystusa», to jest do dnia sądu Bożego nad nami. Kościół modli się o nieustanny wzrost świętości dla wszystkich swoich wyznawców (lekcja). Zdając sobie sprawę z win, które ich obciążają, odwołuje się do miłosierdzia Bożego (antyfona na wejście) i wyprasza sobie łaskę dobrej modlitwy, która zostałaby wysłuchana (antyfona na ofiarowanie). W ewangelii Chrystus uczy nas, że nie ma sprzeczności między obowiązkami wobec ojczyzny ziemskiej i Boga. Chrześcijanin winien spełniać obowiązki wobec państwa, ale musi pamiętać, że na własnej duszy nosi wyciśnięte podobieństwo Boże i do Boga ma wrócić. W życiu doczesnym człowiek wraca do Boga przez ofiarę, ostatecznie wróci przez śmierć i zmartwychwstanie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 19 października – św. Piotra z Alkantary
Piotr Garavito urodził się w Alkantarze w 1499 roku. W szesnastym roku życia wstąpił do zakonu Franciszkanów. Później założył nową surową gałąź zakonną i wspomagał św. Teresę w reformie Karmelu. Gorące nabożeństwo do Męki Pańskiej zrodziło w nim umiłowanie surowych umartwień, które zdaniem św. Teresy przekraczały ludzkie siły. Zmarł 18 października 1562 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 19 października – św. Piotra z Alkantary