Bóg nieustannie sieje ziarno swej prawdy i łaski. Niestety często zasiew się marnuje. Zbliżamy się do Wielkiego Postu, w czasie którego Pan Bóg ze specjalną hojnością będzie rzucał przez swoich kapłanów ziarno swojego słowa i łaski. Dlatego dzisiaj duchowo przenosimy się do bazyliki Św. Pawła i przez jego wstawiennictwo prosimy, aby zasiew Boży w naszej duszy owocował, podobnie jak owocował w duszy Apostoła Narodów. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Niedziela Sześćdziesiątnicy
Archiwa tagu: ks. Henryk Jackowski
Z kalendarza liturgicznego: 9 stycznia – Niedziela Świętej Rodziny
Wzorem rodziny chrześcijańskiej jest Rodzina z Nazaretu, w której wyrósł i wychował się Jezus. W ubogim domu, w zwyczajnych warunkach, rozwijało się najszczęśliwsze życie rodzinne, oparte na prawie Bożym. Antyfona na wejście i graduał wyśpiewują szczęście przenikające dom nazaretański. W lekcji św. Paweł poucza nas o cnotach, które są warunkiem szczęścia domowego. W ewangelii dostrzegamy troskę Maryi i Józefa o Dziecię Jezus i posłuszeństwo Syna Bożego wobec ziemskich rodziców. Przy ofiarowaniu uświadamiamy sobie, że rodzina chrześcijańska winna wychowywać swe dzieci dla Boga. W modlitwach dzisiejszej Mszy upraszamy dla wszystkich naszych rodzin umiejętność naśladowania świętej Rodziny. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 9 stycznia – Niedziela Świętej Rodziny
Z kalendarza liturgicznego: Niedziela w Oktawie Bożego Narodzenia
Z kalendarza liturgicznego: 1. Niedziela Adwentu
W liturgii adwentowej ciągle rozbrzmiewa okrzyk «Veni — Przyjdź». Kościół wyprasza przyjście Zbawiciela do dusz swoich wiernych, aby przygotować ich na godny obchód pamiątki Bożego Narodzenia i na ostateczne przyjście Pana. Śpiewy dzisiejszej Mszy są wyjęte z psalmu 24, który doskonale wyraża usposobienie duszy w Adwencie. Czujemy naszą nicość i grzeszność i gorąco pragniemy zbawienia. Pragnienia nasze wyraża kolekta, zwracająca się wprost do Syna Bożego i natarczywie błagająca o nawiedzenie Boże. Lekcja wzywa do współdziałania z łaską Bożą. Ewangelia zapowiada ostateczne przyjście Zbawiciela, które rzuca właściwe światło na całą doczesność. «Podnoście głowy wasze, bo się zbliża odkupienie». W sekrecie modlimy się o dobre przygotowanie na spotkanie się z Bogiem, który jest naszym początkiem i celem. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 1. Niedziela Adwentu
Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela pozostała po Objawieniu
Wśród ciemności szatan sieje na roli Bożej kąkol. Konieczne jest oddzielenie tego chwastu. Bóg czeka jednak do czasu żniwa, to jest do Sądu Ostatecznego, na którym oddzieli złych od dobrych. W przypowieści Chrystus nazywa Boga ojcem rodziny. Do tej ojcowskiej dobroci odwołujemy się w dzisiejszej kolekcie. W poczuciu winy składamy przebłagalną ofiarę i prosimy, aby Bóg sam kierował naszą chwiejną wolą. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 5. Niedziela pozostała po Objawieniu
Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Przez Chrzest święty Chrystus rozpoczął dzieło uświęcenia naszych dusz. Życie nadprzyrodzone winno się nieustannie rozwijać «aż do dnia Jezusa Chrystusa», to jest do dnia sądu Bożego nad nami. Kościół modli się o nieustanny wzrost świętości dla wszystkich swoich wyznawców (lekcja). Zdając sobie sprawę z win, które ich obciążają, odwołuje się do miłosierdzia Bożego (antyfona na wejście) i wyprasza sobie łaskę dobrej modlitwy, która zostałaby wysłuchana (antyfona na ofiarowanie). W ewangelii Chrystus uczy nas, że nie ma sprzeczności między obowiązkami wobec ojczyzny ziemskiej i Boga. Chrześcijanin winien spełniać obowiązki wobec państwa, ale musi pamiętać, że na własnej duszy nosi wyciśnięte podobieństwo Boże i do Boga ma wrócić. W życiu doczesnym człowiek wraca do Boga przez ofiarę, ostatecznie wróci przez śmierć i zmartwychwstanie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 18. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Gdy zaczyna się jesienne zamieranie przyrody, Kościół kieruje naszą myśl ku życiu wiecznemu. Świątynia, w której się gromadzimy, jest symbolem nieba — domu Bożego, dlatego idziemy do niej z radością (ant. na wejście, graduał). Tu otrzymujemy pouczenie o prawdach Bożych oraz przyjmujemy sakramenty, przygotowujące nas na dzień przyjścia Pańskiego (lekcja). W sakramencie Pokuty Chrystus oczyszcza duszę i wlewa w nią nowe siły na pielgrzymowanie ku wieczności, które trwa bez przerwy, wśród codziennych zajęć w domach i warsztatach pracy (ewangelia). Przez Eucharystię Bóg daje nam udział w swoim Bóstwie, przedsmak niebieskiej chwały. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 18. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: Niedziela Świętej Trójcy
Prawda o Bogu w Trójcy jedynym jest podstawą religii chrześcijańskiej. Prawda ta jest tajemnicą wiary, która została objawiona w zaraniu Nowego Przymierza między Bogiem a ludzkością. Odsłania nam ona tajemnicze życie Boże, którego uczestnikami stajemy się przez Chrzest święty. Cały kult Kościoła dąży do uwielbienia Boga w Trójcy Jedynego. Odrębne święto zostało wprowadzone w IX w., a w wieku XIV rozciągnięte na cały Kościół. We Mszy św. wielbimy niezgłębioną tajemnicę i dziękujemy za miłosierdzie okazane nam w dziele Odkupienia. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Niedziela Świętej Trójcy
Z kalendarza liturgicznego: 4. Niedziela po Wielkanocy
W dzisiejszej liturgii Kościół uczy nas o Duchu Świętym. Jest On najdoskonalszym darem Boga (lekcja) i Pocieszycielem chrześcijan. W dziejach Kościoła Duch Święty udowadnia światu słuszność sprawy Chrystusowej, zbrodnię odrzucenia Mesjasza i przegraną szatana. Kościół Chrystusowy i dusze dobrej woli zawdzięczają Duchowi Świętemu poznanie prawdy (ewangelia). Prosimy, by życie nasze było zgodne z poznaną prawdą. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 4. Niedziela po Wielkanocy
Z kalendarza liturgicznego: I Niedziela Wielkiego Postu
W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu Kościół podaje nam program pracy nad odnowieniem życia chrześcijańskiego. W Wielkim Poście mamy wszcząć walkę ze skutkami grzechu pierworodnego w naszej duszy. W ewangelii staje przed nami Chrystus — nowy Adam pokonujący szatana. Zwycięstwo Chrystusa nad potrójną pokusą jest zapowiedzią ostatecznego triumfu nad «księciem tego świata», który Zbawiciel odniesie na krzyżu. Walka i zwycięstwo Głowy Mistycznego Ciała przedłuża się w nas. Chrystus bowiem wysłużył nam łaskę do przezwyciężania naszej pychy, zmysłowości i chciwości. Tkwiącym w nas skłonnościom do grzechu mamy przeciwstawić modlitwę, post i jałmużnę. W lekcji św. Paweł upomina, abyśmy nie zmarnowali łaski, którą Pan Bóg daje szczególnie hojnie w tym świętym czasie. Naszą ufność w łaskę Bożą wyrażamy słowami psalmu 90, który znany jest jako pieśń Kto się w opiekę. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: I Niedziela Wielkiego Postu