11 lutego 1858 r., 4 lata po ogłoszeniu dogmatu Niepokalanego Poczęcia, Matka Boża objawiła się czternastoletniej pasterce św. Bernadecie Soubirous. W czasie następnych objawień Matka Boża wzywała do modlitwy i pokuty oraz poleciła wznieść na tym miejscu kościół. 25 marca objawiła swoje imię: «Ja jestem Niepokalane Poczęcie». Wkrótce Lourdes zasłynęło z licznych uzdrowień i nawróceń. Obok groty, w ktrórej wytrysnęło cudowne źródło, wznoszą się dwie bazyliki obsługujące wciąż rosnący ruch pielgrzymkowy. Lourdes stało się światowym centrum czci Matki Bożej. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 11 lutego – Objawienie się N. M. P. Niepokalanie Poczętej w Lourdes
Archiwa tagu: święci
Z kalendarza liturgicznego: 28 stycznia – św. Piotra Nolasco
Św. Piotr Nolasco założył pod wpływem objawienia Matki Bożej nowy zakon, którego celem było wykupywanie chrześcijan z niewoli muzułmańskiej. Zakkonnicy zobowiązywali się specjalnym ślubem do osobistego oddania się w niewolę, jeżeli byłoby to potrzebne do uwolnienia jeńca. Św. Piotr umarł w Barcelonie 25 grudnia 1256 roku.
Z kalendarza liturgicznego: 15 stycznia – św. Pawła, Pierwszego Pustelnika
Św. Paweł w 15 roku życia udał się na pustynię i tam przeżył 98 lat na modlitwie i surowej pokucie. Zmarł w roku 341. Św. Hieronim napisał jego życiorys, który pociągnął wielu czytelników do naśladowania świętego Pustelnika. Św. Paweł jest patronem Zakonu Paulinów. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 15 stycznia – św. Pawła, Pierwszego Pustelnika
Z kalendarza liturgicznego: 11 grudnia – św. Damazego I
Święty Damazy został nazwany przez św. Hieronima «dziewiczym nauczycielem dziewiczego Kościoła». W początkach wolności Kościoła stanął wobec konieczności obrony wiary przed herezją ariańską. Na jego życzenie św. Hieronim opracował przekład Pisma św. na język łaciński, który pod nazwą «Wulgaty» stał się urzędowym tekstem Kościoła. Ułożył wiele inskrypcji na grobach męczenników, które stanowią ważne dokumenty ich kultu. Zmarł w roku 384 i został pochowany w bazylice Św. Wawrzyńca «in Damaso», którą ufundował. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 11 grudnia – św. Damazego I
Z kalendarza liturgicznego: 23 listopada – św. Klemensa I, papieża
Św. Klemens, trzeci następca św. Piotra, rządził Kościołem od roku 88 do 97. Napisał list do Koryntian, który jest świadectwem znaczenia biskupa rzymskiego w pierwszym wieku. List jest przeniknięty troską o jedność chrześcijaństwa. Imię św. Klemensa wymienia się w kanonie Mszy świętej. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 23 listopada – św. Klemensa I, papieża
Z kalendarza liturgicznego: 22 listopada – św. Cecylii
Cecylia jest jedną z najsławniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Trudno jest jednak odróżnić w opisie jej męczeństwa fakty historyczne od dodatków legendarnych, które świadczą o popularności Świętej. Według legendy, mimo złożonego ślubu czystości, zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem. Pan Bóg zachował jednak cudownie jej dziewictwo. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22 listopada – św. Cecylii
Z kalendarza liturgicznego: 20 listopada – św. Marcina I, papieża
Św. Marcin I rządził Kościołem od roku 649 do 653. Potępił herezję monoteletów i wykluczył z Kościoła patriarchę Konstantynopola, który jej sprzyjał. Cesarz Konstans II kazał go uwięzić i zesłał na wygnanie do Chersonesu, gdzie Marcin zmarł w roku 655 wskutek zniesionych prześladowań. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 20 listopada – św. Marcina I, papieża
Z kalendarza liturgicznego – 19 listopada, św. Elżbiety
Z kalendarza liturgicznego: 10 listopada – św. Andrzeja z Avellino
Św. Andrzej urodził się na Sycylii w roku 1521. Ukończywszy studia prawnicze i teologiczne został kapłanem i występował jako adwokat w sądzie kościelnym. Gdy raz przytrafiło mu się drobne kłamstwo, porzucił adwokaturę i wstąpił do zakonu Teatynów, w którym oddał się pracy duszpasterskiej. Pracował jako misjonarz ludowy i kierownik dusz. Wyniszczony nieustanną pracą umarł nagle w Neapolu 10 listopada 1600 roku, gdy rozpoczynał Mszę świętą. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 10 listopada – św. Andrzeja z Avellino
Z kalendarza liturgicznego: 4 listopada – św. Karola Boromeusza
Św. Karol urodził się w Mediolanie w 1538 roku. W dwudziestym trzecim roku życia został mianowany kardynałem i arcybiskupem Mediolanu. Współpracując ze swoim wujem papieżem Piusem IV doprowadził do końca Sobór Trydencki. Uchwały tego soboru gorliwie wprowadzał w swojej diecezji. Zorganizował pierwsze seminarium duchowne, odbył 16 synodów, niestrudzenie wizytował diecezje. Hojny dla ubogich, w czasie zarazy oddał im wszystko, nawet własne łóżko. Osobiście prowadził procesje pokutne, idąc boso w zgrzebnym worze i dźwigając ciężki krzyż. Zmarł 3 listopada 1584 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 4 listopada – św. Karola Boromeusza