Archiwa tagu: teksty mszalne
Z kalendarza liturgicznego: 2 grudnia – św. Piotra Chryzologa
Niepospolity dar wymowy zjednał św. Piotrowi przydomek «Chryzologa», czyli «Złotoustego». Widzenie papieża Sykstusa III przyczyniło się do wyniesienia św. Piotra na stolicę biskupią w Rawennie w r. 433. Wspólnie z papieżem Leonem I bronił dogmatu o dwu naturach w Chrystusie przeciw monofizytom. Umarł w roku 450. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2 grudnia – św. Piotra Chryzologa
Z kalendarza liturgicznego: 30 listopada – św. Andrzeja
Uczniowie Jana Chrzciciela, Andrzej i Jan, pierwsi z Apostołów spotkali Chrystusa nad jeziorem. Niedługo potem Andrzej został powołany do grona uczniów Chrystusa razem ze swoim bratem Piotrem i obaj otrzymali zapowiedź, że staną się rybakami ludzi. Według tradycji św. Andrzej został ukrzyżowany w Achai. Na widok krzyża miał zawołać: „O, dobry krzyżu, od dawna upragniony, weź mnie od ludzi i zwróć mnie mojemu Mistrzowi”! Relikwie św. Andrzeja spoczywają w Amalfi. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 30 listopada – św. Andrzeja
Z kalendarza liturgicznego: 23 listopada – św. Klemensa I, papieża
Św. Klemens, trzeci następca św. Piotra, rządził Kościołem od roku 88 do 97. Napisał list do Koryntian, który jest świadectwem znaczenia biskupa rzymskiego w pierwszym wieku. List jest przeniknięty troską o jedność chrześcijaństwa. Imię św. Klemensa wymienia się w kanonie Mszy świętej. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 23 listopada – św. Klemensa I, papieża
Z kalendarza liturgicznego: 22 listopada – św. Cecylii
Cecylia jest jedną z najsławniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Trudno jest jednak odróżnić w opisie jej męczeństwa fakty historyczne od dodatków legendarnych, które świadczą o popularności Świętej. Według legendy, mimo złożonego ślubu czystości, zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem. Pan Bóg zachował jednak cudownie jej dziewictwo. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22 listopada – św. Cecylii
Z kalendarza liturgicznego: 20 listopada – św. Marcina I, papieża
Św. Marcin I rządził Kościołem od roku 649 do 653. Potępił herezję monoteletów i wykluczył z Kościoła patriarchę Konstantynopola, który jej sprzyjał. Cesarz Konstans II kazał go uwięzić i zesłał na wygnanie do Chersonesu, gdzie Marcin zmarł w roku 655 wskutek zniesionych prześladowań. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 20 listopada – św. Marcina I, papieża
Z kalendarza liturgicznego – 19 listopada, św. Elżbiety
Z kalendarza liturgicznego: 4 listopada – św. Karola Boromeusza
Św. Karol urodził się w Mediolanie w 1538 roku. W dwudziestym trzecim roku życia został mianowany kardynałem i arcybiskupem Mediolanu. Współpracując ze swoim wujem papieżem Piusem IV doprowadził do końca Sobór Trydencki. Uchwały tego soboru gorliwie wprowadzał w swojej diecezji. Zorganizował pierwsze seminarium duchowne, odbył 16 synodów, niestrudzenie wizytował diecezje. Hojny dla ubogich, w czasie zarazy oddał im wszystko, nawet własne łóżko. Osobiście prowadził procesje pokutne, idąc boso w zgrzebnym worze i dźwigając ciężki krzyż. Zmarł 3 listopada 1584 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 4 listopada – św. Karola Boromeusza
Z kalendarza liturgicznego: 2 listopada – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
Obchód Dnia Zadusznego zainicjował w 998 r. św. Odylon (☩ 1048) – czwarty opat klasztoru benedyktyńskiego z Cluny (Francja). Praktykę tę początkowo przyjęły klasztory benedyktyńskie, ale wkrótce za ich przykładem poszły także inne zakony i diecezje. W XIII w. święto rozpowszechniło się na cały Kościół Zachodni. W wieku XIV zaczęto urządzać procesję na cmentarz do czterech stacji. Piąta stacja odbywała się już w kościele, po powrocie procesji z cmentarza. Przy stacjach odmawiano modlitwy za zmarłych i śpiewano pieśni żałobne. W Polsce tradycja Dnia Zadusznego zaczęła się tworzyć już w XII w., a z końcem wieku XV była znana w całym kraju. W 1915 r. papież Benedykt XV, na prośbę opata — prymasa benedyktynów zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł odprawić trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych zmarłych i według intencji Ojca Świętego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2 listopada – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
Z kalendarza liturgicznego: 1 listopada – uroczystość Wszystkich Świętych
Oprócz świętych, którym poświęcono osobny dzień w roku kościelnym, w niebie przebywa niezliczona rzesza wybranych «ze wszystkich narodów i pokoleń, i języków», ze wszystkich stanów i zawodów (lekcja). Dzisiaj Kościół oddaje cześć tym wszystkim, którzy weszli już do chwały niebieskiej, a dzieciom swoim pielgrzymującym jeszcze na tej ziemi wskazuje drogę, która ich starszych braci zawiodła do świętości (ewangelia). Uroczystość ku czci Wszystkich Świętych obchodzono na Wschodzie już w IV w. Na Zachodzie zbiorowy kult świętych rozpoczął się od poświęcenia dawnego Panteonu na kościół Matki Bożej i wszystkich świętych męczenników w dniu 13 maja 608 r. W następnym wieku zmieniono tytuł świątyni na kościół Matki Bożej, męczenników i wszystkich sprawiedliwych. Wreszcie w roku 835 papież Grzegorz IV wyznaczył dzień 1 listopada na uroczystość Wszystkich Świętych. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 1 listopada – uroczystość Wszystkich Świętych