Św. Wojciech urodził się w Czechach około roku 956. Pochodził z możnego rodu Sławników. Na cześć magdeburskiego biskupa Adalberta, pod którego opieką się kształcił, przybrał jego imię. Święcenia kapłańskie otrzymał w Pradze w roku 982. Rok później został biskupem Pragi. Z powodu waśni rodowych opuścił Pragę i w Rzymie wstąpił do klasztoru Benedyktynów. Wezwany przez diecezjan wrócił do Pragi, ale wkrótce musiał powtórnie ją opuścić. Za pozwoleniem papieża udał się na Węgry i do Polski. Korzystając z pomocy Bolesława Chrobrego ruszył na wyprawę misyjną do Prus. Dnia 23 kwietnia 997 roku został zabity przez pogańskich Prusów. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i złożył je w Gnieźnie. Grób św. Wojciecha stał się podstawą samodzielnej organizacji Kościoła w Polsce, ponieważ przy nim powstała pierwsza stolica metropolitalna. Dnia 31 sierpnia 1962 roku papież Jan XXIII ustanowił św. Wojciecha głównym Patronem Polski razem z Najświętszą Maryją Panną Królową Polski i św. Stanisławem B. M. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: święto św. Wojciecha →