Wielki Piątek to dzień, w którym żądło śmierci dosięgło Głowę ludzkości, Jezusa Chrystusa. Dlatego w liturgii używa się barwy czarnej. Korzymy się w poczuciu winy, która wymagała takiego okupu. Wszyscy chrześcijanie wiedzą jednak, że śmierć Chrystusa jest źródłem nowego życia. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Wielki Piątek
Archiwa tagu: Triduum Sacrum
Covidowa dekatolicyzacja – prof. Adam Wielomski
Czy dekatolicyzacja Polski stała się faktem? Odpowiada prof. Adam Wielomski: Czytaj dalej Covidowa dekatolicyzacja – prof. Adam Wielomski
Z kalendarza liturgicznego: Wielki Czwartek
W pierwszych wiekach istnienia Kościoła odprawiano w Wielki Czwartek trzy Msze święte. Pierwsza łączyła się z obrzędem pojednania publicznych pokutników, druga z poświęceniem olejów świętych, trzecią odprawiano na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy. Gdy ustał zwyczaj publicznej pokuty, zaniechano obrzędu pojednania pokutników. Natomiast w katedrach biskupich, oprócz wieczornej Mszy Wieczerzy Pańskiej, odprawia się rano specjalną Mszę świętą połączoną z konsekracją olejów.
Z kalendarza liturgicznego: Wielka Sobota
Wielka Sobota jest dniem największej żałoby, w którym Kościół skupia się przy Grobie Zbawiciela rozważając Jego Mękę i Śmierć. W tym dniu Kościół powstrzymuje się od Ofiary Eucharystycznej. Mamy bowiem odczuć rzeczywistość śmierci Chrystusa, pojąć grozę tej chwili, gdy żądło śmierci dosięgło Dawcę życia, wczuć się w nastrój tej Soboty, która była dniem triumfu wrogów Chrystusa i ostatnim dniem mocy ciemności. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Wielka Sobota
Z kalendarza liturgicznego: Wielki Piątek
Wielki Piątek jest dniem smutku i żałoby. Przyszedł na ziemię Syn Boży, „leczył wszystkie choroby i słabości” synów ludzkich; tłumy zdumiewały się, widząc, że „niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą”; w Niedzielę Palmową rzesze na Jego widok wołały pełne entuzjazmu „hosanna”, aby zaledwie w kilka dni potem ochrypłymi głosami wołać: „Na krzyż z Nim!”, „Krew Jego na nas i na dzieci nasze”. Każda śmierć jest tragedią, cóż dopiero śmierć Syna Bożego, zamordowanego przez tych, dla których zbawienia tak wiele uczynił. Zbrodnia była tak straszliwą i jedyną, że nawet martwa przyroda została nią wstrząśnięta: „Słońce się zaćmiło, zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół; ziemia zadrżała i skały zaczęły pękać, groby się otworzyły i wiele ciał świętych, którzy umarło, powstało.” Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Wielki Piątek