Archiwa tagu: Tradycja Katolicka

Z kalendarza liturgicznego: 3. Niedziela po Wielkanocy

Kościół zwraca naszą uwagę na to, że ukoronowaniem zwycięstwa Chrystusowego było Wniebowstąpienie. Ukoronowaniem naszego życia wiernego Bogu będzie również życie wieczne w niebie. Radość świąteczna na ziemi to przedsmak i obraz radości doskonałej, nieprzemijającej. Aby na nią zasłużyć, musimy dochować wierności przyrzeczeniom złożonym na Chrzcie świętym (kolekta) i świecić przykładem chrześcijańskiego życia, naśladując Chrystusa, «posłusznego aż do śmierci» (lekcja). Wymaga to udziału w krzyżu Chrystusa od poszczególnych wyznawców i od całego Kościoła, zapewnia jednak nieprzemijającą radość z oglądania Boga (ewangelia, antyfona na komunię). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 3. Niedziela po Wielkanocy

Z kalendarza liturgicznego: święto św. Wojciecha

Św. Wojciech urodził się w Czechach około roku 956. Pochodził z możnego rodu Sławników. Na cześć magdeburskiego biskupa Adalberta, pod którego opieką się kształcił, przybrał jego imię. Święcenia kapłańskie otrzymał w Pradze w roku 982. Rok później został biskupem Pragi. Z powodu waśni rodowych opuścił Pragę i w Rzymie wstąpił do klasztoru Benedyktynów. Wezwany przez diecezjan wrócił do Pragi, ale wkrótce musiał powtórnie ją opuścić. Za pozwoleniem papieża udał się na Węgry i do Polski. Korzystając z pomocy Bolesława Chrobrego ruszył na wyprawę misyjną do Prus. Dnia 23 kwietnia 997 roku został zabity przez pogańskich Prusów. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i złożył je w Gnieźnie. Grób św. Wojciecha stał się podstawą samodzielnej organizacji Kościoła w Polsce, ponieważ przy nim powstała pierwsza stolica metropolitalna. Dnia 31 sierpnia 1962 roku papież Jan XXIII ustanowił św. Wojciecha głównym Patronem Polski razem z Najświętszą Maryją Panną Królową Polski i św. Stanisławem B. M. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: święto św. Wojciecha

Z kalendarza liturgicznego: 2. Niedziela po Wielkanocy

Niedziela dzisiejsza nazywa się często «Niedzielą Dobrego Pasterza». W ciągu czterdziestodniowego pobytu na ziemi, po swoim zmartwychwstaniu, Pan Jezus ukazywał się często Apostołom i mówił z nimi o «Królestwie Bożym», to znaczy o Kościele, który założył. W tych również dniach dał Zbawiciel Kościołowi najwyższego pasterza w osobie św. Piotra i jego następców pozostając niewidzialnym «Pasterzem i strażnikiem dusz». W ewangelii sam Chrystus Pan nazywa siebie Pasterzem, a Kościół swój nazywa owczarnią. Jako owieczki Chrystusowe korzystamy z zasobów tej owczarni. W Komunii świętej nawiązuje się najściślejsza jedność między Chrystusem-Pasterzem i Jego owieczkami (Alleluja, antyfona na komunię). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2. Niedziela po Wielkanocy

Czy Polska pozostanie katolicka? Refleksje w Święto Chrztu Polski – Marcin Hagmajer

W 1055. rocznicę chrztu Polski jesteśmy świadkiem najgłębiej postępujących procesów laicyzacyjnych w historii. Czy z akcji „covidowej” Polska wyjdzie jeszcze jako kraj katolicki? Czytaj dalej Czy Polska pozostanie katolicka? Refleksje w Święto Chrztu Polski – Marcin Hagmajer

Z kalendarza liturgicznego: Niedziela Biała

Pełna nazwa dzisiejszej niedzieli brzmi: «niedziela po zdjęciu białych szat». Nowo ochrzczeni pierwszy raz przychodzili do kościoła w zwykłym odzieniu i zajmowali miejsca wśród innych wiernych. Kościół napomina nowo ochrzczonych i wszystkich chrześcijan odrodzonych przez przyjęcie sakramentów, aby dochowali wierności przyrzeczeniom złożonym na Chrzcie świętym i odnowionym w czasie Wigilii Wielkanocnej (antyfona na wejście, lekcja, antyfona na komunię). W modlitwach mszalnych prosimy o łaskę wytrwania. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Niedziela Biała

Z kalendarza liturgicznego: Poniedziałek Wielkanocny

Cała oktawa Wielkanocna ma charakter świąteczny. Dawniej nowo ochrzczeni ubrani w białe szaty codziennie brali udział we Mszy świętej. W pierwszy dzień tygodnia stacja odbywa się u grobu św. Piotra, któremu Chrystus ukazał się jako pierwszemu z Apostołów. W lekcji słyszymy jego głos. Jest to świadectwo człowieka, który osobiście obcował z Chrystusem zmartwychwstałym. Uczniom zdążającym do Emaus sam Chrystus tłumaczył właściwe znaczenie proroctw mesjańskich Starego Testamentu i dał się im poznać przy łamaniu chleba. Nam również ukazuje się Zmartwychwstały pod sakramentalnymi postaciami i obdarza nas duchową radością, której obrazem była ziemia «opływająca mlekiem i miodem» (antyfona na wejście). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Poniedziałek Wielkanocny

Z kalendarza liturgicznego: Wielka Sobota

Martyrologium Rzymskie ogłasza dzisiejsze święto następującymi słowami: «W tym dniu, który uczynił Pan, uroczystość nad uroczystościami i Pascha nasza: Zmartwychwstanie cielesne Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa». Niedziela Zmartwychwstania jest głównym świętem roku kościelnego. Wszystkie inne niedziele są wspomnieniem tej niedzieli nad niedzielami. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Wielka Sobota

Z kalendarza liturgicznego: Niedziela Palmowa

Na wstępie Wielkiego Tygodnia liturgia przedstawia wiernym w syntetycznym skrócie Tajemnicę Wielkanocną — przejście przez mękę i krzyż do chwały Zmartwychwstania. Procesja wskazuje na cel i owoc ofiary Zbawiciela. Jest nim zwycięstwo nad szatanem, grzechem i śmiercią. We Mszy świętej rozważamy cenę za jaką zwycięstwo zostało osiągnięte. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Niedziela Palmowa

Z kalendarza liturgicznego: I Niedziela Męki Pańskiej

Jezus Chrystus, Arcykapłan Nowego Testamentu, gotuje się do złożenia ofiary krzyżowej. Antyfona na wejście, graduał, traktus i antyfona na komunię — to Jego modlitwa w obliczu nadchodzącej męki. W lekcji św. Paweł poucza nas o charakterze śmierci Zbawiciela, która jest jedyną i wieczystą ofiarą Nowego Testamentu. W ewangelii słyszymy z ust Jezusa wyznanie Bóstwa. Podobne wyznanie powtórzone w uroczystej formie przed Sanhedrynem stało się bezpośrednim powodem skazania Zbawiciela na śmierć. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: I Niedziela Męki Pańskiej

Z kalendarza liturgicznego: uroczystość św. Józefa

Ewangelia nazywa św. Józefa «mężem sprawiedliwym»: Stopień tej sprawiedliwości, czyli świętości, był bardzo wysoki, skoro Bóg wybrał go na męża Najświętszej Dziewicy i opiekuna swojego Syna. Ewangelia ukazuje jego doskonałe poddanie woli Bożej oraz poświęcenie dla Jezusa i Maryi. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: uroczystość św. Józefa