Archiwa tagu: Kościół
Z kalendarza liturgicznego: 1 listopada – uroczystość Wszystkich Świętych
Oprócz świętych, którym poświęcono osobny dzień w roku kościelnym, w niebie przebywa niezliczona rzesza wybranych «ze wszystkich narodów i pokoleń, i języków», ze wszystkich stanów i zawodów (lekcja). Dzisiaj Kościół oddaje cześć tym wszystkim, którzy weszli już do chwały niebieskiej, a dzieciom swoim pielgrzymującym jeszcze na tej ziemi wskazuje drogę, która ich starszych braci zawiodła do świętości (ewangelia). Uroczystość ku czci Wszystkich Świętych obchodzono na Wschodzie już w IV w. Na Zachodzie zbiorowy kult świętych rozpoczął się od poświęcenia dawnego Panteonu na kościół Matki Bożej i wszystkich świętych męczenników w dniu 13 maja 608 r. W następnym wieku zmieniono tytuł świątyni na kościół Matki Bożej, męczenników i wszystkich sprawiedliwych. Wreszcie w roku 835 papież Grzegorz IV wyznaczył dzień 1 listopada na uroczystość Wszystkich Świętych. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 1 listopada – uroczystość Wszystkich Świętych
Z kalendarza liturgicznego: święto Chrystusa Króla
Chrystus jest Królem wszechrzeczy, ponieważ jest Synem Bożym i Odkupicielem ludzkości. Jego nauka jest podstawą ładu w życiu ludzi. Dzięki jej spełnianiu może zaistnieć «królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju» (prefacja). Święto Chrystusa Króla, ustanowione przez papieża Piusa XI w 1925 roku, obchodzi się w ostatnią niedzielę października, bezpośrednio przed uroczystością Wszystkich Świętych i Dniem Zadusznym, aby uwydatnić zjednoczenie się w Chrystusie trzech części Jego Królestwa: Kościoła walczącego, triumfującego i cierpiącego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: święto Chrystusa Króla
Z kalendarza liturgicznego: 28 października śś. Szymona i Judy Tadeusza
Św. Szymon miał przydomek Zelota — Gorliwiec, ze względu na gorliwość w zachowywaniu Prawa Mojżeszowego. Przynależność jego do stronnictwa zelotów jest wątpliwa. Św. Juda Tadeusz, brat Jakuba Młodszego, był krewnym Pana Jezusa. Jest autorem listu zaliczonego do ksiąg Nowego Testamentu. Wierni wzywają go jako orędownika w sprawach beznadziejnych. Według tradycji obaj Apostołowie początkowo głosili Ewangelię oddzielnie, Św. Szymon w Egipcie, a Św. Tadeusz w Mezopotamii. Później spotkali się w Persji i tam ponieśli śmierć męczeńską. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 28 października śś. Szymona i Judy Tadeusza
Z kalendarza liturgicznego: 26 października – św. Ewarysta
Św. Ewaryst, został jednogłośnie obrany papieżem po śmierci Anakleta I. Za panowania Trajana w 109 roku został skazany na śmierć. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 26 października – św. Ewarysta
Z kalendarza liturgicznego: 25 października – śś. Chryzanta i Darii, Męczenników
Święci Chryzant i Daria zostali umęczeni w Rzymie. Gdy w początkach IV wieku w rocznicę ich śmierci grupa chrześcijan zebrała się przy ich grobie na Mszę świętą, została zasypana przez pogan kamieniami. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 25 października – śś. Chryzanta i Darii, Męczenników
Piłowanie katolików rozpoczęte – casus zielonogórski | Komentarz Narodowy
Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Przez Chrzest święty Chrystus rozpoczął dzieło uświęcenia naszych dusz. Życie nadprzyrodzone winno się nieustannie rozwijać «aż do dnia Jezusa Chrystusa», to jest do dnia sądu Bożego nad nami. Kościół modli się o nieustanny wzrost świętości dla wszystkich swoich wyznawców (lekcja). Zdając sobie sprawę z win, które ich obciążają, odwołuje się do miłosierdzia Bożego (antyfona na wejście) i wyprasza sobie łaskę dobrej modlitwy, która zostałaby wysłuchana (antyfona na ofiarowanie). W ewangelii Chrystus uczy nas, że nie ma sprzeczności między obowiązkami wobec ojczyzny ziemskiej i Boga. Chrześcijanin winien spełniać obowiązki wobec państwa, ale musi pamiętać, że na własnej duszy nosi wyciśnięte podobieństwo Boże i do Boga ma wrócić. W życiu doczesnym człowiek wraca do Boga przez ofiarę, ostatecznie wróci przez śmierć i zmartwychwstanie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 23 października – św. Antoniego Marii Clareta
Św. Antoni Maria Claret urodził się w Sallent koło Barcelony 23 grudnia 1807 roku. W młodym wieku uczył się tkactwa. Idąc za głosem powołania wstąpił do stanu duchownego. Jako kapłan pracował najpierw w duszpasterstwie parafialnym, a później jako misjonarz apostolski w Katalonii i na Wyspach Kanaryjskich. W roku 1849 założył Zgromadzenie Synów Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Wkrótce potem został mianowany arcybiskupem Santiago na Kubie i gorliwie pracował nad odrodzeniem życia katolickiego w tej diecezji. Dla chrześcijańskiego wychowania dziewcząt założył Zgromadzenie Sióstr Nauczycielek pod wezwaniem Maryi Niepokalanej. W roku 1357 został odwołany do Hiszpanii i objął urząd spowiednika królowej Izabeli II. Towarzyszył jej również na wygnaniu we Francji. Na I Soborze Watykańskim bronił nieomylności papieża. Gorliwie szerzył nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu i Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Zmarł we Francji 24 października 1870 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 23 października – św. Antoniego Marii Clareta
Z kalendarza liturgicznego: 21 października – bł. Jakuba Strzemię
„Duch Święty nad nim, a Pan pomazał go, aby opowiadał cichym Ewangelię”. Najpierw jako zakonnik Braci Mniejszych, następnie jako biskup lwowski, odznaczał się gorącym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i do Najświętszej Maryi Panny oraz gorliwie nawracał na pół zdziczały lud. Zmarł w roku 1411. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 21 października – bł. Jakuba Strzemię