Niepospolity dar wymowy zjednał św. Piotrowi przydomek «Chryzologa», czyli «Złotoustego». Widzenie papieża Sykstusa III przyczyniło się do wyniesienia św. Piotra na stolicę biskupią w Rawennie w r. 433. Wspólnie z papieżem Leonem I bronił dogmatu o dwu naturach w Chrystusie przeciw monofizytom. Umarł w roku 450. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 2 grudnia – św. Piotra Chryzologa
Archiwa tagu: Żywoty świętych
Z kalendarza liturgicznego: 30 listopada – św. Andrzeja
Uczniowie Jana Chrzciciela, Andrzej i Jan, pierwsi z Apostołów spotkali Chrystusa nad jeziorem. Niedługo potem Andrzej został powołany do grona uczniów Chrystusa razem ze swoim bratem Piotrem i obaj otrzymali zapowiedź, że staną się rybakami ludzi. Według tradycji św. Andrzej został ukrzyżowany w Achai. Na widok krzyża miał zawołać: „O, dobry krzyżu, od dawna upragniony, weź mnie od ludzi i zwróć mnie mojemu Mistrzowi”! Relikwie św. Andrzeja spoczywają w Amalfi. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 30 listopada – św. Andrzeja
Z kalendarza liturgicznego: 23 listopada – św. Klemensa I, papieża
Św. Klemens, trzeci następca św. Piotra, rządził Kościołem od roku 88 do 97. Napisał list do Koryntian, który jest świadectwem znaczenia biskupa rzymskiego w pierwszym wieku. List jest przeniknięty troską o jedność chrześcijaństwa. Imię św. Klemensa wymienia się w kanonie Mszy świętej. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 23 listopada – św. Klemensa I, papieża
Z kalendarza liturgicznego: 22 listopada – św. Cecylii
Cecylia jest jedną z najsławniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Trudno jest jednak odróżnić w opisie jej męczeństwa fakty historyczne od dodatków legendarnych, które świadczą o popularności Świętej. Według legendy, mimo złożonego ślubu czystości, zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem. Pan Bóg zachował jednak cudownie jej dziewictwo. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22 listopada – św. Cecylii
Z kalendarza liturgicznego: 20 listopada – św. Marcina I, papieża
Św. Marcin I rządził Kościołem od roku 649 do 653. Potępił herezję monoteletów i wykluczył z Kościoła patriarchę Konstantynopola, który jej sprzyjał. Cesarz Konstans II kazał go uwięzić i zesłał na wygnanie do Chersonesu, gdzie Marcin zmarł w roku 655 wskutek zniesionych prześladowań. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 20 listopada – św. Marcina I, papieża
Z kalendarza liturgicznego – 19 listopada, św. Elżbiety
Z kalendarza liturgicznego: 12 listopada – Pierwszych Braci Męczenników Polski
Benedykt i Jan byli benedyktynami eremitami, którzy na zaproszenie Bolesława Chrobrego przybyli do Polski z Włoch i osiedlili się w Międzyrzeczu, niedaleko ujścia Obry do Warty, gotując się do pracy misyjnej. Wkrótce dołączyli się do nich Polacy nowicjusze Mateusz i Izaak oraz kucharz Krystyn. W nocy z 10 na 11 listopada 1003 roku zakonnicy zostali napadnięci przez zbójców i wymordowani. Gdy do Polski dotarł św. Bruno z Kwerfurtu, zastał kult Męczenników szeroko rozwinięty. Opisał ich dzieje w piśmie pt. Życie Pięciu Braci. Są to pierwsi męczennicy polscy wyniesieni na ołtarze. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 12 listopada – Pierwszych Braci Męczenników Polski
Z kalendarza liturgicznego: 10 listopada – św. Andrzeja z Avellino
Św. Andrzej urodził się na Sycylii w roku 1521. Ukończywszy studia prawnicze i teologiczne został kapłanem i występował jako adwokat w sądzie kościelnym. Gdy raz przytrafiło mu się drobne kłamstwo, porzucił adwokaturę i wstąpił do zakonu Teatynów, w którym oddał się pracy duszpasterskiej. Pracował jako misjonarz ludowy i kierownik dusz. Wyniszczony nieustanną pracą umarł nagle w Neapolu 10 listopada 1600 roku, gdy rozpoczynał Mszę świętą. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 10 listopada – św. Andrzeja z Avellino
Z kalendarza liturgicznego: 4 listopada – św. Karola Boromeusza
Św. Karol urodził się w Mediolanie w 1538 roku. W dwudziestym trzecim roku życia został mianowany kardynałem i arcybiskupem Mediolanu. Współpracując ze swoim wujem papieżem Piusem IV doprowadził do końca Sobór Trydencki. Uchwały tego soboru gorliwie wprowadzał w swojej diecezji. Zorganizował pierwsze seminarium duchowne, odbył 16 synodów, niestrudzenie wizytował diecezje. Hojny dla ubogich, w czasie zarazy oddał im wszystko, nawet własne łóżko. Osobiście prowadził procesje pokutne, idąc boso w zgrzebnym worze i dźwigając ciężki krzyż. Zmarł 3 listopada 1584 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 4 listopada – św. Karola Boromeusza
Z kalendarza liturgicznego: święto Chrystusa Króla
Chrystus jest Królem wszechrzeczy, ponieważ jest Synem Bożym i Odkupicielem ludzkości. Jego nauka jest podstawą ładu w życiu ludzi. Dzięki jej spełnianiu może zaistnieć «królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju» (prefacja). Święto Chrystusa Króla, ustanowione przez papieża Piusa XI w 1925 roku, obchodzi się w ostatnią niedzielę października, bezpośrednio przed uroczystością Wszystkich Świętych i Dniem Zadusznym, aby uwydatnić zjednoczenie się w Chrystusie trzech części Jego Królestwa: Kościoła walczącego, triumfującego i cierpiącego. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: święto Chrystusa Króla