Dość niespodziewanie znaleźliśmy się w ogniu kryzysu politycznego wywołanego poprawką do ustawy o IPN. Można powiedzieć, że przegłosowanie tej poprawki było zwieńczeniem ciągu zdarzeń rozpoczętych reportażem TVN o polskich neonazistach. Czytaj dalej Adam Śmiech – Sytuacja bez wyjścia na własne życzenie →

Część 3. Deantysemityzacja?

Suplement – Kazimierz Kowalski w zwierciadle III Rzeszy

Dobrodziejstwa bibliotek cyfrowych – wciąż nowego i rozwijającego się w postępie geometrycznym źródła wiedzy – są nieocenione. Prowadzony przez Austriacka Bibliotekę Narodowa projekt ANNO Zeitungen (AustriaN Newspaper Online) pozwala nam zapoznać się nie tylko z austriackimi czasopismami, tak jak je sobie dzisiaj najczęściej wyobrażamy, czyli wydawanymi na terenie Austrii w granicach po I wojnie światowej i w języku niemieckim, ale również z ogromną ilością periodyków wydawanych za czasów monarchii austro-wegierskiej w całym wachlarzu języków ludów ją zamieszkujących, w tym po polsku (np. kilkadziesiąt roczników, w dużej mierze kompletnych, „Kuriera Lwowskiego”). Opracowując temat Kazimierza Kowalskiego, natrafiłem, już po wydrukowaniu poprzedniej części, na kilka tekstów prasy wydawanej w Austrii będącej po Anschlussie częścią III Rzeszy, w których autorzy odnoszą się do pamiętnych wystąpień prezesa SN z 2 i 30 kwietnia 1939 r. Dla uzupełnienia obrazu warto przytoczyć wyjątki z kilku wybranych tytułów. Czytaj dalej Adam Śmiech – Dekomunizacja, Kowalski, Szymanowski, Tuwim i inni… antysemici →

Kolejne zatrute owoce przynosi PiS-owski obłęd dekomunizacyjny. Oto, po nagłośnionym przez media cyrku w Katowicach z przemianowaniem Placu Wilhelma Szewczyka na Plac Marii i Lecha Kaczyńskich, potęgę pisowskiej idei pisania historii na nowo zaprezentował wojewoda łódzki Zbigniew Rau, poza polityką znany prawnik i wykładowca akademicki na UŁ. Czytaj dalej Adam Śmiech – Kowalski, Szymanowski, Tuwim i inni… antysemici (1) →

Stolica Estonii wita nas piękną pogodą. Wjeżdżamy do miasta letnim wieczorem. Kierujemy się do centrum, a pomocą w jego osiągnięciu są rozległe arterie komunikacyjne, które przecinają miasto wzdłuż i wszerz. Znów odnosimy wrażenie, że ruch jest znacznie mniejszy niż w Polsce, łatwiej utrzymać jego płynność, w czym pomagają znaki wskazujące na prędkość, jaką należy rozwinąć, aby „wpisać się” w tzw. zieloną linię. Czytaj dalej Adam Śmiech – Bałtyckim szlakiem – cz. 4 →

Na naszych oczach obserwujemy dokonujący się proces (a w zasadzie już ukończony) ostatecznego kompromitowania wizerunku obozu narodowego. Słowo „narodowcy” odmieniane jest przez wszystkie przypadki w najbardziej negatywnych kontekstach, wszędzie tam, gdzie osoby podstawione (prowokatorzy), chore psychicznie bądź w najlepszym wypadku pozbawione elementarnego pojęcia o polityce, dokonują jakiegoś bezmyślnego czynu. Czytaj dalej Adam Śmiech – „Narodowcy” i Janusz Waluś →

Na Łotwę jedziemy drogą międzynarodową E272 i E67 przez Ukmerge (Wiłkomierz – to tu w 1435 r. wojska polskie pod dowództwem Jakuba Kobylańskiego i litewskie, księcia Zygmunta Kiejstutowicza pokonały przeważające siły inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego i zbuntowanego Świdrygiełły; złamało to potęgę tej części zakonu; znaczenie tej bitwy w historii podkreślał Feliks Koneczny) i Paneveżys (Poniewież). Czytaj dalej Adam Śmiech – Bałtyckim szlakiem (3) →

Kolejny dzień poświęcamy na wizytę w białoruskiej części Kanału Augustowskiego, tego niezwykłego pomysłu Ksawerego Druckiego-Lubeckiego, zrealizowanego w dużej mierze przez nieodżałowanej pamięci Królestwo Polskie z lat 1815-1830, które rozmachem rozwoju technicznego i gospodarczego wydźwignęło tę część ziem polskich na wysoki poziom cywilizacyjny. Czytaj dalej Adam Śmiech – Bałtyckim szlakiem cz. 2 →

Nigdy dotąd nie byłem na Białorusi. Przeszkodą były wizy i nie wypalenie różnych planów w przeszłości. Dlatego z nadzieją i radością przyjąłem wiadomość o wydaniu przez prezydenta Łukaszenkę dekretu o możliwości wjazdu do Obwodu Grodzieńskiego bez wizy, za specjalnym zezwoleniem, na okres do 5 dni. Czytaj dalej Adam Śmiech – Bałtyckim szlakiem cz. 1 →

Powtarzanie dzisiaj w środowisku „Myśli Polskiej” i jej Czytelników, że Prawo i Sprawiedliwość jest współczesnym odbiciem sanacji jest niewątpliwie truizmem. Niemniej, w moim przekonaniu, istnieje głębokie uzasadnienie dla takiego powtarzania, gdyż niektórzy wciąż mylą niby-patriotyczną frazeologię PiS z programem narodowym.

Etatyzm i omnipotencję państwa z programem upowszechnienia własności i uczynienia z Polaków narodu przedsiębiorców, a utrwalanie biedy poprzez rozdawnictwo pieniędzy, z uzasadnioną pomocą dla niezdolnych do pracy, i gotowi popierać neosanację wbrew tradycji własnego ruchu, przynajmniej sensu stricto, bo wolni strzelcy, błądzący, naiwni, lub ludzie z widokami na „coś”, zdarzali się i zdarzać będą zawsze. Czytaj dalej Adam Śmiech – Złym szlakiem sanacji →