Św. Szymon miał przydomek Zelota — Gorliwiec, ze względu na gorliwość w zachowywaniu Prawa Mojżeszowego. Przynależność jego do stronnictwa zelotów jest wątpliwa. Św. Juda Tadeusz, brat Jakuba Młodszego, był krewnym Pana Jezusa. Jest autorem listu zaliczonego do ksiąg Nowego Testamentu. Wierni wzywają go jako orędownika w sprawach beznadziejnych. Według tradycji obaj Apostołowie początkowo głosili Ewangelię oddzielnie, Św. Szymon w Egipcie, a Św. Tadeusz w Mezopotamii. Później spotkali się w Persji i tam ponieśli śmierć męczeńską. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 28 października śś. Szymona i Judy Tadeusza
Archiwa tagu: Katolicyzm
Z kalendarza liturgicznego: 26 października – św. Ewarysta
Św. Ewaryst, został jednogłośnie obrany papieżem po śmierci Anakleta I. Za panowania Trajana w 109 roku został skazany na śmierć. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 26 października – św. Ewarysta
Z kalendarza liturgicznego: 25 października – śś. Chryzanta i Darii, Męczenników
Święci Chryzant i Daria zostali umęczeni w Rzymie. Gdy w początkach IV wieku w rocznicę ich śmierci grupa chrześcijan zebrała się przy ich grobie na Mszę świętą, została zasypana przez pogan kamieniami. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 25 października – śś. Chryzanta i Darii, Męczenników
Piłowanie katolików rozpoczęte – casus zielonogórski | Komentarz Narodowy
Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Przez Chrzest święty Chrystus rozpoczął dzieło uświęcenia naszych dusz. Życie nadprzyrodzone winno się nieustannie rozwijać «aż do dnia Jezusa Chrystusa», to jest do dnia sądu Bożego nad nami. Kościół modli się o nieustanny wzrost świętości dla wszystkich swoich wyznawców (lekcja). Zdając sobie sprawę z win, które ich obciążają, odwołuje się do miłosierdzia Bożego (antyfona na wejście) i wyprasza sobie łaskę dobrej modlitwy, która zostałaby wysłuchana (antyfona na ofiarowanie). W ewangelii Chrystus uczy nas, że nie ma sprzeczności między obowiązkami wobec ojczyzny ziemskiej i Boga. Chrześcijanin winien spełniać obowiązki wobec państwa, ale musi pamiętać, że na własnej duszy nosi wyciśnięte podobieństwo Boże i do Boga ma wrócić. W życiu doczesnym człowiek wraca do Boga przez ofiarę, ostatecznie wróci przez śmierć i zmartwychwstanie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 22. Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Rozdawnictwo demoralizuje? – Marcin Janowski
Synod o synodalności – drogą do demontażu Kościoła? – Komentarz Narodowy (Kamil Klimczak)
Z kalendarza liturgicznego: 19 października – św. Piotra z Alkantary
Piotr Garavito urodził się w Alkantarze w 1499 roku. W szesnastym roku życia wstąpił do zakonu Franciszkanów. Później założył nową surową gałąź zakonną i wspomagał św. Teresę w reformie Karmelu. Gorące nabożeństwo do Męki Pańskiej zrodziło w nim umiłowanie surowych umartwień, które zdaniem św. Teresy przekraczały ludzkie siły. Zmarł 18 października 1562 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 19 października – św. Piotra z Alkantary
Z kalendarza liturgicznego: 10 października – XX Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Niebo jest naszą ojczyzną; na ziemi jesteśmy wygnańcami. Wskutek grzechów własnych i grzechów naszych współbraci doznajemy wielu cierpień (antyfona na wejście). Dostrzegamy w sobie choroby duchowe, które zagrażają życiu łaski (ewangelia). Dlatego z serc naszych wyrywa się modlitwa pełna tęsknoty za wieczną ojczyzną (alleluja, antyfona na ofiarowanie). Wiemy jednak, że Chrystus chce nas zbawić. W Eucharystii podaje nam niebieskie lekarstwo na choroby dusz (sekreta). Eucharystia jest ostoją nadziei i pociechą w naszym wygnaniu (antyfona na komunię). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 10 października – XX Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Z kalendarza liturgicznego: 18 października – św. Łukasza Ewangelisty
Św. Łukasz, poganin z pochodzenia, był lekarzem. Po przyjęciu chrześcijaństwa stał się współpracownikiem św. Pawła i towarzyszem jego podróży misyjnych. Napisał Ewangelię i Dzieje Apostolskie. Jemu zawdzięczamy prawie wszystkie wiadomości o dzieciństwie Pana Jezusa. W Ewangelii swojej przedstawił Chrystusa jako lekarza dusz i ciał. Przekazał nam przypowieść o synu marnotrawnym, o odpuszczeniu grzechów Marii Magdalenie i skruszonemu łotrowi. Dante nazwał św. Łukasza «historykiem łagodności Chrystusowej»: Według Tradycji św. Łukasz poniósł śmierć męczeńską w Achai. Symbolem jego jest wół, ponieważ zaczyna swą Ewangelię opisem ofiary Starego Testamentu. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 18 października – św. Łukasza Ewangelisty