„Duch Święty nad nim, a Pan pomazał go, aby opowiadał cichym Ewangelię”. Najpierw jako zakonnik Braci Mniejszych, następnie jako biskup lwowski, odznaczał się gorącym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i do Najświętszej Maryi Panny oraz gorliwie nawracał na pół zdziczały lud. Zmarł w roku 1411. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 21 października – bł. Jakuba Strzemię
Archiwa tagu: Chrobry Szlak
Ping-pong covidowy, czyli nie wierzcie „doktorowi Niedziele” – Komentarz Narodowy
Mur na granicy z Białorusią. To nie koniec problemów? – prof. Andrzej Zapałowski
Z kalendarza liturgicznego: 20 października – św. Jana Kantego
Św. Jan urodził się W Kętach w roku 1390. Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, a później został jego profesorem i przez 50 lat wykładał teologię. Czterokrotnie pieszo pielgrzymował do Rzymu. Przez całe życie kapłańskie powstrzymywał się od spożywania mięsa. Słynął z wielkiego miłosierdzia. Nie mogąc inaczej zaradzić nędzy, wyzbywał się własnego odzienia i obuwia. Zmarł 24 grudnia 1473 roku, rozdawszy ubogim całe swoje mienie. Relikwie spoczywają W kościele Św. Anny w Krakowie. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 20 października – św. Jana Kantego
O pochodzeniu Słowian – Marcin Makowski
Iustitia semper reformanda – Komentarz Narodowy (Kamil Klimczak)
prof. Adam Wielomski – Adolf Hitler i zasada wodzostwa
Sanitaryzm – opór „twardy” i „miękki” – Mariusz Krogulski (Wolna Polska)
Z kalendarza liturgicznego: 19 października – św. Piotra z Alkantary
Piotr Garavito urodził się w Alkantarze w 1499 roku. W szesnastym roku życia wstąpił do zakonu Franciszkanów. Później założył nową surową gałąź zakonną i wspomagał św. Teresę w reformie Karmelu. Gorące nabożeństwo do Męki Pańskiej zrodziło w nim umiłowanie surowych umartwień, które zdaniem św. Teresy przekraczały ludzkie siły. Zmarł 18 października 1562 roku. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 19 października – św. Piotra z Alkantary
Z kalendarza liturgicznego: 10 października – XX Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Niebo jest naszą ojczyzną; na ziemi jesteśmy wygnańcami. Wskutek grzechów własnych i grzechów naszych współbraci doznajemy wielu cierpień (antyfona na wejście). Dostrzegamy w sobie choroby duchowe, które zagrażają życiu łaski (ewangelia). Dlatego z serc naszych wyrywa się modlitwa pełna tęsknoty za wieczną ojczyzną (alleluja, antyfona na ofiarowanie). Wiemy jednak, że Chrystus chce nas zbawić. W Eucharystii podaje nam niebieskie lekarstwo na choroby dusz (sekreta). Eucharystia jest ostoją nadziei i pociechą w naszym wygnaniu (antyfona na komunię). Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: 10 października – XX Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego