Z kalendarza liturgicznego: Wniebowstąpienie Pańskie

Wniebowstąpienie jest ukoronowaniem Zmartwychwstania. Pascha — przejście Pańskie osiąga w tej tajemnicy swój kres. Człowieczeństwo Zbawiciela otrzymuje najwyższą chwałę w nagrodę za doskonałe posłuszeństwo wobec Ojca. Wejście Chrystusa do nieba to wejście Arcykapłana Nowego Testamentu do świętego świętych «aby wstawiać się za nami». Wniebowstąpienie jest również triumfem ludzkości. Chrystus umieścił bowiem po prawicy Ojca ułomną ludzką naturę. «Gdyśmy byli umarłymi przez grzechy… (Bóg) wzbudził (nas) z martwych, dozwolił zasiadać na niebiosach w Chrystusie Jezusie» (Ef. 2, 5-6). Tajemnica Wniebowstąpienia dopełni się ostatecznie wówczas, gdy wejdą do nieba również członki Jego Mistycznego Ciała. Całe życie Kościoła jest przygotowaniem na dzień, w którym Chrystus wróci, aby wprowadzić odkupionych do chwały Ojca. Teksty Mszy św. wysławiają Wniebowstąpienie jako triumfalny pochód Zbawiciela. Modlitwy są wyrazem chrześcijańskiej nadziei. Czytaj dalej Z kalendarza liturgicznego: Wniebowstąpienie Pańskie

Narodowcy uczcili ofiary zamachu majowego

12 maja, w 95. rocznicę zamachu stanu przeprowadzonego przez Józefa Piłsudskiego przedstawiciele Klubu imienia Romana Dmowskiego i Akcji Narodowej złożyli kwiaty na łódzkim Grobie Nieznanego Żołnierza: Czytaj dalej Narodowcy uczcili ofiary zamachu majowego

Kamil Waćkowski – Wybory parlamentarne w Bułgarii. Klęska narodowców, zwycięstwo atlantystów

Tydzień temu odbyły się wybory parlamentarne w Bułgarii. Wybory dokonały przetasowania na bułgarskiej scenie politycznej. Elekcja wzmocniła siły liberalne, atlantystów, miłośników UE i NATO, a osłabiła siły patriotyczne i narodowe. Czytaj dalej Kamil Waćkowski – Wybory parlamentarne w Bułgarii. Klęska narodowców, zwycięstwo atlantystów

Arkadiusz Miksa – Winiarskiego zmaganie z Niemcami i sanacją

Bohdan Winiarski urodził 27 kwietnia 1884 roku w Bohdanowie w Łomżyńskiem, jego ojciec był sekretarzem gminnego sądu i sędzią pokoju. Po maturze zdanej z wyróżnieniem studiował najpierw na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie doktoryzował się w 1910 roku. Następnie przez trzy i pół roku studiował w Paryżu te obszary prawa z których stanie się z czasem słynny w Polsce i poza jej granicami, a więc prawo polityczne, naukę o państwie, prawo międzynarodowe i administracyjne. Studiował również w Heidelbergu. W polityczną działalność narodową zaangażował się jeszcze na etapie gimnazjum, wchodząc w struktury tajnych organizacji młodzieżowych powiązanych ze strukturami Ligi Narodowej. Działalność naukową rozpoczął w 1913 roku wykładając w Polskiej Szkole Nauk Politycznych, w Krakowie. W tym samym roku ożenił się i w ten sposób obszar jego pasji obok nauki, działalności politycznej poszerzył się o życie rodzinne. Podstawą wszelkich poczynań była filozofia chrześcijańska. Czytaj dalej Arkadiusz Miksa – Winiarskiego zmaganie z Niemcami i sanacją

Propaganda historyczna: polskie zwycięstwa i klęski – Marcin Hagmajer

Marcin Hagmajer z Narodowej Akademii Informacyjnej był gościem Kamila Klimczaka. Poruszył on temat propagandy historycznej rozsiewanej wokół porażek (przekuwanych w zwycięstwa) i deprecjonowanych zwycięstw. Czytaj dalej Propaganda historyczna: polskie zwycięstwa i klęski – Marcin Hagmajer

Kamil Klimczak – Sprawa smoleńska czyli szaleństwo i nihilizm

Wydawałoby się, że 11 lat jakie minęło od katastrofy smoleńskiej spowoduje, że będziemy mówić o tym wydarzeniu już tylko w kontekście wydarzenia historycznego, co prawda dyskontowanego politycznie przez rządzącą partię, ale będącym już sprawą całkowicie zamkniętą i wyjaśnioną. Jednak po 11 latach, w tym sześciu rządów PiS, dla której to partii wyjaśnienie katastrofy było absolutnym priorytetem, sprawa dalej jest w toku, a nawet jest ordynarnie rozgrywana politycznie. Można wręcz powiedzieć, że PiS tak dąży do prawdy, że już ją dawno minął… Czytaj dalej Kamil Klimczak – Sprawa smoleńska czyli szaleństwo i nihilizm

Michał Radzikowski -Polityczny kameleonizm – krótka analiza zjawiska

Demokracja liberalna jest systemem, w którym takie wartości jak: uczciwość, odpowiedzialność, dotrzymywanie obietnic wyborczych, czy też wierność deklarowanym zasadom i poglądom nie są szczególnie cenione. Można co prawda powiedzieć, że taka jest polityka w ogóle – lecz byłoby to chyba zbyt cynicznym i makiawelicznym ujęciem zagadnienia. Ogólnie rzecz biorąc, polityka może być bowiem traktowana zarówno jako roztropna troska o dobro wspólne, jak i narzędzie do realizacji jednostkowych, czy też grupowych interesów. Natomiast w systemie demoliberalnym konkurujące ze sobą partie polityczne, niejako z samego założenia, przedstawiają postulaty nie dające się w praktyce zrealizować – po to wyłącznie, aby zdobyć poparcie społeczne oraz głosy wyborców. Ta licytacja i festiwal obietnic są niejako wpisane w istotę systemu i powtarzane w każdych kolejnych wyborach, co z zasady promuje nieodpowiedzialnych i cynicznych demagogów, niebiorących odpowiedzialności za swoje słowo. Ponadto, jakże częsta jest zmiana barw politycznych, tylko po to by utrzymać się w politycznym obiegu. Czytaj dalej Michał Radzikowski -Polityczny kameleonizm – krótka analiza zjawiska